از پرچین کلمات پا پس می کشم

از پرچین کلمات پا پس می کشم
و دوست داشتنت را
به چشمانم می سپارم
سفیران عشقی که
برای کاروان واژه های اندوهگین
بر شانه های رفته ات
مرثیه ی دلتنگی می خوانند
و لبریز از شعر می شوند
برای بودنی که نیست ....