دستاوردهایِ «حُسن ظن به خدا» برای منتظران
دستاوردهایِ «حُسن ظن به خدا» برای منتظران
سبک زندگی به عنوان شیوه و چارچوبی که بر فکر و عمل انسان حاکم است وقتی با «انتظار» به عنوان یک فرهنگ که آینده روشن را برای جهان ترسیم می کند، آمیخته شود مختصاتی می یابد که با دیگر سبک ها تفاوت های بنیادین دارد.
این تفاوت در حوزه های مختلف اعم از نیازهای اولیه مثل خور و خواب آغاز شده و سطوح بالاتر همچون نوع نگاه انسان به مشکلات در مواجهه با آنها و ارتباط با خدا و ... را شامل می شود.
یکی از مهمترین ویژگی های زندگی به سبک انتظار «داشتن حسن ظن به خدا» و توکل بi او در همه حال و هر شرایطی است.
یعنی منتظر می داند که در اوج گرفتاری ها و سختی ها، دست خدا بالای دست ها است و تنها او است که می تواند گره از مشکلات بگشاید.
همچنین، انتظار و امیدی که در پی آن بر سبک زندگی حاکم می شود، مانع از بدگمانی به خدا و گیر کردن در بن بست های زندگی را است.
▫️در مشکلات به خدا گمان بد نبریم:
زندگی همواره با مشکلات و سختی‌ها همراه است و چه‌بسا بسیاری از سختی‌های زندگی برای امتحان باشد.
انسانی در زندگی موفق است که با مشکلات مبارزه کند و ناامیدی به خود راه ندهد.
👈بنابر این، اگر کسی مبتلا به سختی و گرفتاری شد، نباید به خداوند، بدگمان شود و تصور کند خداوند او را دوست ندارد و تمام سختی‌ها برای او است.
همچنین، نباید سختی‌ها و گرفتاری خود را به بدشانسی و اقبال بد نسبت دهد (که شانس و اقبال، امری موهوم و باطل است) در برابر گرفتاری و سختی‌ها نیاز به اندیشه، صبر، تصمیم‌گیری به موقع، احساس امید، استمداد از خداوند و در نتیجه برخورد صحیح و معقول با آنها است؛ چه بسا این آزمایش و زمان سختی، زیباترین و ماندگارترین لحظه‌های زندگی انسان باشد.
✍️ حضرت ایوب(ع) سختی‌های فراوانی در زندگی کشید؛ ولی بر همهٔ آنها صبر می‌کرد و می‌گفت به این همه بلا راضی هستم و نیز می‌فرمود: پروردگارا تو مهربان‌ترین مهربانانی. ایشان تا آخرین لحظه‌ها، فقط به خدا حسن ظن داشت،
همان طور که حضرت زینب (علیها سلام) دربارهٔ حادثهٔ کربلا با آن همه سختی‌ها فرمود:
«جز زیبایی چیزی ندیدم» و این همان حسن ظن به خدا است.
➖برخی از سختی‌های زندگی انسان بر اثر اشتباه و خطاهای خود شخص است.
انسان باید تلاش کند و درصدد جبران آن برآید؛ اما گاهی انسان برای سرپوش گذاشتن بر ضعف و اشتباه خود، این‌ها را نیز به خداوند نسبت بدهد.
⭕️علت خطاها ممکن است حرکت در مسیر باطل، ارتکاب گناه، سستی در انجام کاری و فرار کردن از زیر بار مسئولیت باشد که انسان را به نتیجه نامطلوب می‌رساند؛ سپس از کردهٔ خود پشیمان می‌شود و آن را به خدا نسبت می‌دهد و یا آن را تحریف می‌کند؛ در حالی که همهٔ این‌ها ناشی از سستی و ترس و ارتکاب حرام خود شخص است و او به دنبال توجیه غلط برای این کارهاست.
بعضی از انسان‌ها گاهی دین و گاهی خدا و حتی گاهی پیامبر (صلی الله علیه و اله) را عامل این اتفاق‌ها می‌دانستند و این همان بد گمانی به خداوند است، چه دردناک است که انسان خود عامل شکست خویش باشد و با دست خود راه نجات را به روی خود ببندد و واقعیت‌ها را دگرگون جلوه بدهد و به خداوند نسبت دهد.
✨به همین علت است که امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند:
«أحسن بالله الظن فإن اله عز وجل یقول: أنا عند الظن عبدی إن خیرا فخیر و إن الشر فشر؛ به خداوند گمان نیک ببر زیرا خداوند عز وجل می‌فرماید:
من نزد گمان بنده‌ام هستم، اگر نیک باشد، پاداشش نیک و اگر شر باشد، پاداشش شر خواهد بود.»
در موازات این حب و علاقه به خداوند، حب به اهل بیت(ع) و مودت نسبت به این خاندان است که در آیه 23 سوره مبارکه شوراء قرآن کریم بیان می کند: «قل لا أسألُکُم علیهِ أَجراً إِلاّ المَوَدَّةَ فیِ القُربی؛ پیامبر(ص) بگو من از شما مزد رسالت نمی خواهم مگر مودت و دوست نسبت به اهل بیتم».
#تعجیل_در_فرج_صلوات
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
سبک زندگی به عنوان شیوه و چارچوبی که بر فکر و عمل انسان حاکم است وقتی با «انتظار» به عنوان یک فرهنگ که آینده روشن را برای جهان ترسیم می کند، آمیخته شود مختصاتی می یابد که با دیگر سبک ها تفاوت های بنیادین دارد.
این تفاوت در حوزه های مختلف اعم از نیازهای اولیه مثل خور و خواب آغاز شده و سطوح بالاتر همچون نوع نگاه انسان به مشکلات در مواجهه با آنها و ارتباط با خدا و ... را شامل می شود.
یکی از مهمترین ویژگی های زندگی به سبک انتظار «داشتن حسن ظن به خدا» و توکل بi او در همه حال و هر شرایطی است.
یعنی منتظر می داند که در اوج گرفتاری ها و سختی ها، دست خدا بالای دست ها است و تنها او است که می تواند گره از مشکلات بگشاید.
همچنین، انتظار و امیدی که در پی آن بر سبک زندگی حاکم می شود، مانع از بدگمانی به خدا و گیر کردن در بن بست های زندگی را است.
▫️در مشکلات به خدا گمان بد نبریم:
زندگی همواره با مشکلات و سختی‌ها همراه است و چه‌بسا بسیاری از سختی‌های زندگی برای امتحان باشد.
انسانی در زندگی موفق است که با مشکلات مبارزه کند و ناامیدی به خود راه ندهد.
👈بنابر این، اگر کسی مبتلا به سختی و گرفتاری شد، نباید به خداوند، بدگمان شود و تصور کند خداوند او را دوست ندارد و تمام سختی‌ها برای او است.
همچنین، نباید سختی‌ها و گرفتاری خود را به بدشانسی و اقبال بد نسبت دهد (که شانس و اقبال، امری موهوم و باطل است) در برابر گرفتاری و سختی‌ها نیاز به اندیشه، صبر، تصمیم‌گیری به موقع، احساس امید، استمداد از خداوند و در نتیجه برخورد صحیح و معقول با آنها است؛ چه بسا این آزمایش و زمان سختی، زیباترین و ماندگارترین لحظه‌های زندگی انسان باشد.
✍️ حضرت ایوب(ع) سختی‌های فراوانی در زندگی کشید؛ ولی بر همهٔ آنها صبر می‌کرد و می‌گفت به این همه بلا راضی هستم و نیز می‌فرمود: پروردگارا تو مهربان‌ترین مهربانانی. ایشان تا آخرین لحظه‌ها، فقط به خدا حسن ظن داشت،
همان طور که حضرت زینب (علیها سلام) دربارهٔ حادثهٔ کربلا با آن همه سختی‌ها فرمود:
«جز زیبایی چیزی ندیدم» و این همان حسن ظن به خدا است.
➖برخی از سختی‌های زندگی انسان بر اثر اشتباه و خطاهای خود شخص است.
انسان باید تلاش کند و درصدد جبران آن برآید؛ اما گاهی انسان برای سرپوش گذاشتن بر ضعف و اشتباه خود، این‌ها را نیز به خداوند نسبت بدهد.
⭕️علت خطاها ممکن است حرکت در مسیر باطل، ارتکاب گناه، سستی در انجام کاری و فرار کردن از زیر بار مسئولیت باشد که انسان را به نتیجه نامطلوب می‌رساند؛ سپس از کردهٔ خود پشیمان می‌شود و آن را به خدا نسبت می‌دهد و یا آن را تحریف می‌کند؛ در حالی که همهٔ این‌ها ناشی از سستی و ترس و ارتکاب حرام خود شخص است و او به دنبال توجیه غلط برای این کارهاست.
بعضی از انسان‌ها گاهی دین و گاهی خدا و حتی گاهی پیامبر (صلی الله علیه و اله) را عامل این اتفاق‌ها می‌دانستند و این همان بد گمانی به خداوند است، چه دردناک است که انسان خود عامل شکست خویش باشد و با دست خود راه نجات را به روی خود ببندد و واقعیت‌ها را دگرگون جلوه بدهد و به خداوند نسبت دهد.
✨به همین علت است که امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند:
«أحسن بالله الظن فإن اله عز وجل یقول: أنا عند الظن عبدی إن خیرا فخیر و إن الشر فشر؛ به خداوند گمان نیک ببر زیرا خداوند عز وجل می‌فرماید:
من نزد گمان بنده‌ام هستم، اگر نیک باشد، پاداشش نیک و اگر شر باشد، پاداشش شر خواهد بود.»
در موازات این حب و علاقه به خداوند، حب به اهل بیت(ع) و مودت نسبت به این خاندان است که در آیه 23 سوره مبارکه شوراء قرآن کریم بیان می کند: «قل لا أسألُکُم علیهِ أَجراً إِلاّ المَوَدَّةَ فیِ القُربی؛ پیامبر(ص) بگو من از شما مزد رسالت نمی خواهم مگر مودت و دوست نسبت به اهل بیتم».
#تعجیل_در_فرج_صلوات
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
۳.۷k
۰۲ آبان ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.