چه زیبا بود, اگر پاییز بودم,وحشی و پر شور ورنگ آمیز بودم,

چه زیبا بود, اگر پاییز بودم,وحشی و پر شور ورنگ آمیز بودم,شاعری در چشم من میخواند ...
شعری آسمانی ‌در کنارم
قلب عاشق شعله می زد,در شرار آتش دردی نهانی.نغمه ی من ...
همچو آواری نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دلهای خسته.
پیش رویم :چهره تلخ زمستان جوانی ‌پشت سر : آشوب تابستان عشقی ناگهانی‌سینه ام :
منزلگه اندوه و درد وبد گمانی.
کاش چون پاییز بودم