شاید طولانی باشه ولی به خوندنش می ارزه

شاید طولانی باشه ولی به خوندنش می ارزه:


***مناظره ای در مورد شرک دانستن توسل به معصومین

یک نفر از آنها به اینجانب گفت: شیعیان، رسول اللَّه ‏صلی الله علیه وآله وسلم و ائمه ‏بقیع ‏علیه السلام را عبادت می‏کنند و رو به‏ قبر آنها می‏ایستند و دست به‏ دعا بلند می‏کنند و از آنها حاجت می‏طلبند، شفای بیمارانشان رامی‏طلبند، و سایر حاجاتشان را از آنها می‏خواهند.

گفتم: شیعیان می‏گویند: «اِنَّ صلاتی و نسکی و محیای و مماتی للَّه رب العالمین»؛ «همانا نمازم و پرهیزگاری و عبادتم و زندگی و مرگم برای خداوند، پروردگار عالمیان است.»

نیز شب‏های جمعه دعای کمیل می‏خوانند و می‏گویند «الهی و ربی من لی غیرک أسئله کشف ضریّ و النظر فی أمری»؛ «ای خدای من و ای پروردگار من جز تو که را دارم که رفع گرفتاری و توجه در کارم را از او درخواست کنم.»

همچنین در ضمن دعاهایشان آیه شریفه «اَمّن یجیب المضطرّ إذا دعاه و یکشف السوء» [1]  می‏خوانند [2] .

و تو چگونه چنین تهمتی را به شیعه می‏زنی؟ بیا ایران، خراسان و ملاحظه کن مسجد بزرگ گوهرشاد جلو مرقد امام رضاعلیه السلام ساخته شده و در تمام اوقات نماز، هزاران زن و مرد، پیر و جوان به نماز می‏ایستند در حالی که قبر مقدس امام رضاعلیه السلام پشت سر آنها قرار گرفته است.

هرگز شیعه امامان معصوم خود را عبادت نکرده و نمی‏کند و اینکه گاهی رو به قبر آنها دست به دعا بر می‏دارند. اوّلاً در کتابهای زیارتی آمده که مستحب است بعد از زیارت برای دعا رو به قبله کنند و دست به دعا بر دارند، ولی توجه ندارند، ثانیاً در صورتی هم که رو به قبر ایستاده، دست به دعا بلند کنند، این طور نیست که از صاحب قبر و از غیر خدا حاجت بخواهند بلکه در همان حال نیز از خدا حاجات خود را می‏طلبند و اگر هم از رسول اللَّه ‏صلی الله علیه وآله وسلم یا از ائمه‏علیه السلام بخواهند، بعنوان واسطه و وسیله می‏خواهند، یعنی از آنها می‏خواهند که آنها از خداوند متعال بخواهند دعایشان مستجاب و حاجاتشان را برآورد و هیچ یک از شیعیان و پیروان اهل بیت‏علیهم السلام معتقد نیستند که شخص رسول اللَّه‏صلی الله علیه وآله وسلم یا ائمه‏علیه السلام حاجتشان را برآورده می‏کند یا بیمارشان را شفا می‏دهد بلکه همگی معتقدند که شفا و نصرت و تمام امور و تمام خیرات بدست خداوند متعال است.

گفت: مشرکین نیز بتها را واسطه قرار می‏دادند

و الَّذِینَ اتَّخَذوا مِنْ دُونه اَولیاءَ ما نَعبدُهُم اِلّا لِیُقَرِّبُونا اِلی اللَّه زُلْفاً [3] .

آنانکه غیر خدا را [چون بتان] بدوستی و پرستش گرفتند و گفتند ما آن بتان را نمی‏پرستیم مگر برای اینکه ما را هر چه بیشتر به درگاه خدا نزدیک گرداند.

و شیعیان هم امامان خود را واسطه قرار می‏دهند که آنان را بخدا نزدیک کنند.

گفتم: جواب تو را خود آیه داده است و فرق آنها را با شیعه با جمله «وما نعبدهم» بیان فرموده است، زیرا آیه شریفه فرموده است: مشرکین بتها را پرستش و عبادت می‏کرده‏اند. و شرک آنها بجهت عبادت کردن بتها بوده است ولی شیعیان هرگز غیر خدا را عبادت و پرستش نمی‏کنند، و برای امامان خویش هرگز سجده نمی‏کنند، روزه نمی‏گیرند، نذر نمی‏کنند و....

بعد گفتم: اگر شما فقط یک کتاب فقهی یا یک رساله عملی فقهای شیعه را می‏دیدی هرگز چنین حرفی نمی‏زدی، زیرا در تمام کتابها و رساله‏های عملی شیعیان است که نماز باید قربةً الی اللَّه ‏خوانده شود، و الا باطل است، روزه، حج، زکات، صدقات، نذر و سایر عبادات، باید به قصد قربت وللَّه انجام شود و در غیر این صورت باطل است.

گفت: ما ظاهر برخی اعمال شیعه و گفته‏های آنها را می‏بینیم و بما هم گفته‏اند، شیعیان بجای یا اللَّه، یا علی می‏گویند و بجای اینکه از خدا مدد بطلبند از علی و حسین و ابوالفضل مدد می‏طلبند.

گفتم: اوّلاً صدا زدن آنها هرگز عبادت کردن آنها نیست زیرا عبادت به معنای تذلّل و تعظیم در برابر غیر است بقصد اینکه او ربّ و پروردگار و خالق و رازق است و شیعه هرگز در برابر غیر خدا تذلل و تعظیم به این قصد نمی‏کند و تو خود هم این معنا را از اعمال و دعاهای شیعیان می‏فهمی، بعد گفتم: شب جمعه دعای کمیل می‏خوانند، در ماه مبارک رمضان دعای افتتاح و ابوحمزه می‏خوانند، شبهای قدر دعای جوشن کبیر می‏خوانند که صد بند و در هر بند یک بار می‏گویند:

«سبحانک یا لا اله الا انت، الغوث الغوث خلّصنا من النار یا رب» و این دعاها در مفاتیح الجنان موجود است.

گفت: بما گفته‏اند شیعیان خلفای راشدین را سب و لعن می‏کنند، آیا این حرف صحیح است؟

گفتم: اوّلاً در روایات شیعه از شتم و سبّ و لعن مؤمن نهی شده است و ائمه ما «شیعیان» فرموده‏اند: اگر کسی شخصی را لعن کند، آن لعن می‏رود به سمت آن شخص، پس چنانچه لعن او بجا و بمورد بوده و او استحقاق لعن داشته است مانعی ندارد «صَدَر مِن اَهْلِهِ و