گناه شکستن

نگفتی چرا تو ؟

به دنبال یک ناله ی ِ دل دویدم
و ردّی که جامانده بر . . . ساحل و شِن
"گناه من این بود..."
غروبی که دریا ، شرابی ز خون بود
چرا جرعه ای تشنگی را چشیدم؟

تو ، پایانی بر زخمه های سکوتم .
و آغازی ، بر تشنگی مدامم

شکستی ! ٬ چرا تو ... ؟
سکوت مرا