میزند چوب دلم طبل تمنای تو را

می‌زند چوب ِ دلم طبل تمنای تو را
تو کجایی که بجویم صنما جای تو را

گرچه پنهان شده‌ای از منِ پروانه صفت
می‌کنم نیمه‌ی شب قصد تماشای تو را

آرزویی که مـرا سر به هوا کرده هنوز
به دلم ماند و ندیدم قد و بالای تو را

آخر از عشق و جنون آینه را می‌شکنم
منعکس گر نکند چهــره‌ی زیبای تو را

سال‌ها از گذر باد صبا می‌شنوم
همچنان زمزمه و خنده‌ی گیرای تو را