تاریخ کوتاه ایران و جهان-230
تاریخ کوتاه ایران و جهان-230
_____________________________________________
در بهار سال 492 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، نیروهای دریائی و زمینی «ارتش شاهنشاهی ایران هخامنشی» ، با خواست (هدف) افزودن «شهر-کشورهای یونانی» ، به سوی این «شهر-کشورها» لشگرکشی کردند ؛ ولی نه به این چرائی (دلیل) که آنها به «برده داران پیشین شورش کردهء هاتیا» و مزدورانشان کمک کرده بودند ، بلکه به این چرائی که «شهر-کشورهای یونانی» ، پس از «مصر» ، فرجاترین (مهمترین) پایگاه های پشتیبانی از فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) «برده دارسالاری» و «برونفرستی» (صدور) آن به همایه های (جوامع) پیرامون خود بودند . بواژگانی دیگر (بعبارتی دیگر) ، «کورش بزرگ» ، از روز نخست ، در برنامهء خود داشت که فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» را از «هاتیا» (آسیای صغیر) ، «لوانت» {1} ، و «میاندورود دجله فرات» ، «یونان» ، و «مصر» بزداید ؛ و بجای آن ، فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» {2} را در این سرزمین ها برپا کند ، ولی تنها توانست در «هاتیا» (آسیای صغیر) ، «لوانت» ، و «میاندورود دجله فرات» ، این کار را انجام بدهد.
پس از «کورش بزرگ» ، پسرش «کمبوجیه» توانست «مصر» را به قلمروی ایران بیفزاید و فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» را از این کشور بزداید و فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» {2} را در آن برپا کند ؛ ولی نتوانست در بارهء آداکمان (شبه جزیرهء) «بالکان» ، این کار را به انجام برساند ؛ و برآورده کردن این خواسته (هدف) ، به دوش «داریوش بزرگ» افتاد.
«داریوش بزرگ» ، برای برپاسازی فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» در «شهر-کشورهای یونانی» ، شوهرخواهر خود ، که «مردونیه» نام داشت را ، به فرماندهی نیروهای ایران در «هاتیای باختری» رساند ؛ و به او فرمان داد تا قلمروهای این «شهر-کشورها» را به خاک ایران بیفزاید .
«مردونیه» ، پس از دریافت این فرمان «داریوش بزرگ» ، از پدفراز (جنوب) هاتیا (آسیای صغیر) ، بهمراه «ناوگان نیروی دریائی ایران» ، به سوی «تنگهء داردانل» براه افتاد و نیروی زمینی ایران را از راه خشکی ، به سوی این تنگه ، گسیل داشت ؛ ولی ناوگان دریائی ایران ، پس از گذشتن از آداک (جزیرهء) «تاسوس» ، دچار گردبادی پرتوان شد ، و در پی آن ، همهء کشتی های ایران که شمارشان به سیصد میرسید ، نابود شدند و 20000 تن از جنگاوران ایران که در این کشتی ها بودند ، همگی کشته شدند ؛ و این لشگرکشی با ناکامی روبرو شد (1). از پیامدهای این لشگرکشی ناکام ، این بود که یونانیان پی بردند که «داریوش بزرگ» ، برآن شده است که قلمروی «شهر-کشورهای یونانی» را به خاک ایران بیافزاید.
در کارنگارهء (نقشهء) این فرسته (پست) ، ریسهء (خط) سبزرنگ ، گذرراه (مسیر) جابجائی نیروهای دریائی و زمینی ایران را نشان میدهند.
پژوهشپایهء (منبع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/First_Persian_invasion_of_Greece
گسترده گوئی (توضیح) بیشتر:
{1}
سرزمینی که میان رود فرات و دریای مدیترانه جای دارد ، «لوانت» نامگذاری شده است.
{2}
در پیرامون (در حدود) سال 11000 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، مردم جائیکه امروزه "تپه آسیاب" نام دارد و در پدفراز (جنوب) شهر کرمانشاه میباشد ، برای نخستین بار در جهان ، به "فن شناسی" «نوسنگی» دست یافتند . همهء باستانشناسان ، آغاز "فن شناسی" «نوسنگی» را " تنددگرش نوسنگی" (انقلاب نوسنگی) نامیده اند ، چون با آغاز این "فن شناسی" ، شمار زیادی از نوآوری های زیرساختی (زیربنائی) و روساختی (روبنائی) نیز ، پدید آمدند . این نوآوری ها برابرند با:
1- آغاز کشاورزی
2- آغاز رامسازی جانورانی مانند بز ، گوسفند ، و گاو
3- دستیابی به "فن شناسی" ساخت خانه های سنگی و آغاز یکجانشینی ، و پدید آمدن نخستین روستاهای جهان
4- آغاز پدید آمدن «دارایش خودین» (ماکیت خصوصی) «افزارهای فرآوری» (وسایل تولید) و بواژگانی دیگر آغاز «دارایش خودین سرمایه» (مالکیت خصوصی سرمایه)
5- آغاز فرآوریشیوهء (شیوهءتولید) «خویشفرمائیگرائی»
6- آغاز ساخته شدن ابزارهائی برای "شناسه مند کردن (ثبت کردن) دارائی ها" و "شمارش"
7- آغاز بافته شدن پارچه
8- ساخته شدن شخم ابزار
9- افزایش شتابان سرشمارهء (جمعیت) مردم
«خویشفرمائیگرائی» ، که یکی از نوآوری های «تنددگرش نوسنگی» (انقلاب نوسنگی) است ، فرآوریشیوه ای (شیوه تولیدی ای) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، دارای سرمایه هستند ، و هرکس برای خودش «ارزش آفرینی» می کند ؛ و بهره کشی انسان از انسان را نمی توان در این فرآوریشیوه یافت . بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «رعیت» را نمی توان یافت . خویشفرماها ، به دو شیوه میتوانند «کنش سودآورشی» (فعالیت اقتصادی) خود را انجام بدهند:
_____________________________________________
در بهار سال 492 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، نیروهای دریائی و زمینی «ارتش شاهنشاهی ایران هخامنشی» ، با خواست (هدف) افزودن «شهر-کشورهای یونانی» ، به سوی این «شهر-کشورها» لشگرکشی کردند ؛ ولی نه به این چرائی (دلیل) که آنها به «برده داران پیشین شورش کردهء هاتیا» و مزدورانشان کمک کرده بودند ، بلکه به این چرائی که «شهر-کشورهای یونانی» ، پس از «مصر» ، فرجاترین (مهمترین) پایگاه های پشتیبانی از فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) «برده دارسالاری» و «برونفرستی» (صدور) آن به همایه های (جوامع) پیرامون خود بودند . بواژگانی دیگر (بعبارتی دیگر) ، «کورش بزرگ» ، از روز نخست ، در برنامهء خود داشت که فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» را از «هاتیا» (آسیای صغیر) ، «لوانت» {1} ، و «میاندورود دجله فرات» ، «یونان» ، و «مصر» بزداید ؛ و بجای آن ، فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» {2} را در این سرزمین ها برپا کند ، ولی تنها توانست در «هاتیا» (آسیای صغیر) ، «لوانت» ، و «میاندورود دجله فرات» ، این کار را انجام بدهد.
پس از «کورش بزرگ» ، پسرش «کمبوجیه» توانست «مصر» را به قلمروی ایران بیفزاید و فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» را از این کشور بزداید و فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» {2} را در آن برپا کند ؛ ولی نتوانست در بارهء آداکمان (شبه جزیرهء) «بالکان» ، این کار را به انجام برساند ؛ و برآورده کردن این خواسته (هدف) ، به دوش «داریوش بزرگ» افتاد.
«داریوش بزرگ» ، برای برپاسازی فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» در «شهر-کشورهای یونانی» ، شوهرخواهر خود ، که «مردونیه» نام داشت را ، به فرماندهی نیروهای ایران در «هاتیای باختری» رساند ؛ و به او فرمان داد تا قلمروهای این «شهر-کشورها» را به خاک ایران بیفزاید .
«مردونیه» ، پس از دریافت این فرمان «داریوش بزرگ» ، از پدفراز (جنوب) هاتیا (آسیای صغیر) ، بهمراه «ناوگان نیروی دریائی ایران» ، به سوی «تنگهء داردانل» براه افتاد و نیروی زمینی ایران را از راه خشکی ، به سوی این تنگه ، گسیل داشت ؛ ولی ناوگان دریائی ایران ، پس از گذشتن از آداک (جزیرهء) «تاسوس» ، دچار گردبادی پرتوان شد ، و در پی آن ، همهء کشتی های ایران که شمارشان به سیصد میرسید ، نابود شدند و 20000 تن از جنگاوران ایران که در این کشتی ها بودند ، همگی کشته شدند ؛ و این لشگرکشی با ناکامی روبرو شد (1). از پیامدهای این لشگرکشی ناکام ، این بود که یونانیان پی بردند که «داریوش بزرگ» ، برآن شده است که قلمروی «شهر-کشورهای یونانی» را به خاک ایران بیافزاید.
در کارنگارهء (نقشهء) این فرسته (پست) ، ریسهء (خط) سبزرنگ ، گذرراه (مسیر) جابجائی نیروهای دریائی و زمینی ایران را نشان میدهند.
پژوهشپایهء (منبع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/First_Persian_invasion_of_Greece
گسترده گوئی (توضیح) بیشتر:
{1}
سرزمینی که میان رود فرات و دریای مدیترانه جای دارد ، «لوانت» نامگذاری شده است.
{2}
در پیرامون (در حدود) سال 11000 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، مردم جائیکه امروزه "تپه آسیاب" نام دارد و در پدفراز (جنوب) شهر کرمانشاه میباشد ، برای نخستین بار در جهان ، به "فن شناسی" «نوسنگی» دست یافتند . همهء باستانشناسان ، آغاز "فن شناسی" «نوسنگی» را " تنددگرش نوسنگی" (انقلاب نوسنگی) نامیده اند ، چون با آغاز این "فن شناسی" ، شمار زیادی از نوآوری های زیرساختی (زیربنائی) و روساختی (روبنائی) نیز ، پدید آمدند . این نوآوری ها برابرند با:
1- آغاز کشاورزی
2- آغاز رامسازی جانورانی مانند بز ، گوسفند ، و گاو
3- دستیابی به "فن شناسی" ساخت خانه های سنگی و آغاز یکجانشینی ، و پدید آمدن نخستین روستاهای جهان
4- آغاز پدید آمدن «دارایش خودین» (ماکیت خصوصی) «افزارهای فرآوری» (وسایل تولید) و بواژگانی دیگر آغاز «دارایش خودین سرمایه» (مالکیت خصوصی سرمایه)
5- آغاز فرآوریشیوهء (شیوهءتولید) «خویشفرمائیگرائی»
6- آغاز ساخته شدن ابزارهائی برای "شناسه مند کردن (ثبت کردن) دارائی ها" و "شمارش"
7- آغاز بافته شدن پارچه
8- ساخته شدن شخم ابزار
9- افزایش شتابان سرشمارهء (جمعیت) مردم
«خویشفرمائیگرائی» ، که یکی از نوآوری های «تنددگرش نوسنگی» (انقلاب نوسنگی) است ، فرآوریشیوه ای (شیوه تولیدی ای) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، دارای سرمایه هستند ، و هرکس برای خودش «ارزش آفرینی» می کند ؛ و بهره کشی انسان از انسان را نمی توان در این فرآوریشیوه یافت . بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «رعیت» را نمی توان یافت . خویشفرماها ، به دو شیوه میتوانند «کنش سودآورشی» (فعالیت اقتصادی) خود را انجام بدهند:
۵.۸k
۲۱ اسفند ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.