ﻣﻦ از اﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ رﯾﺰد ز ﭼﺸﻢ ﯾﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﻣﻦ از اﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ رﯾﺰد ز ﭼﺸﻢ ﯾﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
از آن روزی ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﻢ ﺷﻮد ﺑﯿﻤﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ در ﺟﻬﻠﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻋﻬﺪ دﻗﯿﺎﻧﻮس؛
ﻣﻦ از ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﻣﻨﺠﯽ درون ﻏﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
،رﻫﺎ ﮐﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﯾﻌﻘﻮب و ﮐﻮری و ﻏﻢِ ﻓﺮزﻧﺪ
ﻣﻦ از ﮔﺮداﻧﺪن ﯾﻮﺳﻒ در ﺑﺎزار ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
،ﻫﻤﻪ ﮔﻮﯾﻨﺪ اﯾﻦ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﯿﺎ، اﻣّﺎ درﻧﮕﯽ ﮐﻦ
از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎز ﻋﺎﺷﻮرا ﺷﻮد ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺷﺪﻩ ﮐﺎر ﺣﺒﯿﺐ ﻣﻦ ﺳﺤﺮﻫﺎ ﺑﻬﺮ ﻣﻦ ﺗﻮﺑﻪ
ز آﻩ دردﻧﺎک ﺑﻌﺪ اﺳﺘﻐﻔﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ، ﺧﻮد را ﻧﻮﮐﺮ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﺪان ﺧﻮاﻧﺪم
از آن روزی ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﺼﺐ ﮐﻨﺪ اﻧﮑﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺷﻨﯿﺪم روز و ﺷﺐ از دﯾﺪﻩ ات ﺧﻮن ﺟﮕﺮ رﯾﺰد؛
ﻣﻦ از ﺑﯿﻤﺎریِ آن دﯾﺪﻩ ی ﺧﻮن ﺑﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺑﻪ وﻗﺖ ﺗﺮس و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻩ ﻣﻦ
ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺎن ﻗﺒﺮ ﺧﻮد ﻧﮕﺬار، ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
دﻟﺖ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ از ﻣﻦ ﻟﮑﻦ ای دﻟﺪار رﺣﻤﯽ ﮐﻦ
ﻣﻦ از ﻧﻔﺮﯾﻦ و از ﻋﺎق ﭘﺪر ﺑﺴﯿﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
،ﻫﺰاران ﺑﺎر رﻓﺘﻢ از درت ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ
ز ﻫﺠﺮاﻧﺖ ﻧﺘﺮﺳﯿﺪم وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
دﻣﯽ وﺻﻠﻢ، دﻣﯽ ﻓﺼﻠﻢ، دﻣﯽ ﻗﺒﻀﻢ، دﻣﯽ ﺑﺴﻄﻢ
ﻣﻦ از ﺑﯿﭽﺎرﮔﯽّ آﺧﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺟﻬﺎن را ﻗﻄﺮ اﺷﮏ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﯾﺮان
ﻣﻦ از اﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ رﯾﺰد ز ﭼﺸﻢ ﯾﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
(ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن )ﻋﺞ
از آن روزی ﮐﻪ ارﺑﺎﺑﻢ ﺷﻮد ﺑﯿﻤﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ در ﺟﻬﻠﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻋﻬﺪ دﻗﯿﺎﻧﻮس؛
ﻣﻦ از ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﻣﻨﺠﯽ درون ﻏﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
،رﻫﺎ ﮐﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﯾﻌﻘﻮب و ﮐﻮری و ﻏﻢِ ﻓﺮزﻧﺪ
ﻣﻦ از ﮔﺮداﻧﺪن ﯾﻮﺳﻒ در ﺑﺎزار ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
،ﻫﻤﻪ ﮔﻮﯾﻨﺪ اﯾﻦ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﯿﺎ، اﻣّﺎ درﻧﮕﯽ ﮐﻦ
از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎز ﻋﺎﺷﻮرا ﺷﻮد ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺷﺪﻩ ﮐﺎر ﺣﺒﯿﺐ ﻣﻦ ﺳﺤﺮﻫﺎ ﺑﻬﺮ ﻣﻦ ﺗﻮﺑﻪ
ز آﻩ دردﻧﺎک ﺑﻌﺪ اﺳﺘﻐﻔﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ، ﺧﻮد را ﻧﻮﮐﺮ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﺪان ﺧﻮاﻧﺪم
از آن روزی ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﺼﺐ ﮐﻨﺪ اﻧﮑﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺷﻨﯿﺪم روز و ﺷﺐ از دﯾﺪﻩ ات ﺧﻮن ﺟﮕﺮ رﯾﺰد؛
ﻣﻦ از ﺑﯿﻤﺎریِ آن دﯾﺪﻩ ی ﺧﻮن ﺑﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺑﻪ وﻗﺖ ﺗﺮس و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻩ ﻣﻦ
ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺎن ﻗﺒﺮ ﺧﻮد ﻧﮕﺬار، ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
دﻟﺖ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ از ﻣﻦ ﻟﮑﻦ ای دﻟﺪار رﺣﻤﯽ ﮐﻦ
ﻣﻦ از ﻧﻔﺮﯾﻦ و از ﻋﺎق ﭘﺪر ﺑﺴﯿﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
،ﻫﺰاران ﺑﺎر رﻓﺘﻢ از درت ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ
ز ﻫﺠﺮاﻧﺖ ﻧﺘﺮﺳﯿﺪم وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
دﻣﯽ وﺻﻠﻢ، دﻣﯽ ﻓﺼﻠﻢ، دﻣﯽ ﻗﺒﻀﻢ، دﻣﯽ ﺑﺴﻄﻢ
ﻣﻦ از ﺑﯿﭽﺎرﮔﯽّ آﺧﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﺟﻬﺎن را ﻗﻄﺮ اﺷﮏ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﯾﺮان
ﻣﻦ از اﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ رﯾﺰد ز ﭼﺸﻢ ﯾﺎر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ
(ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن )ﻋﺞ
۸۸۳
۲۴ مرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱۰)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.