زمستان ، صادقانه ترین حالتِ بودن است .

زمستان ، صادقانه ترین حالتِ بودن است .
هوا سرد می شود و آدم ها حوصله ای برای تظاهر ندارند ، نقاب هایشان را زمین می گذارند تا دستانشان را تویِ جیبِ دوراندیشیِ شان ببرند و گرم شوند ، آن وقت است که واقعیتِ آدم ها را می توان دید و حقایقِ ناگفته ی زیادی را می توان فهمید .
شرایط که خوب است ؛ هر آدمی می تواند خوب باشد ، هرکسی را دوست داشته باشد و کنارِ هرکسی بماند . صبر کن ؛
در سختی و مشکلات است که دست ها ، رو می شود .
کمتر کسی از پسِ خوب ماندن هایِ چهار فصله بر می آید .
اینجا همه چیز ، نسبی است و چه بهتر که هرازگاهی در اعتقاداتِ قدیمی ات تجدید نظر کنی .
زمستان ، فصلِ پوست اندازیِ باورها ،
فصلِ شناخت و تکاملِ آدم هاست .