بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ- پس وای بر نمازگزاران! (سوره ماعون آیه 4)
چرا وای بر نمازگزاران؟! چرا وای بر بی نمازان نباشد؟!زیرا این نماز گزاران به مراتب خطرناکتر از بی نمازانند. و می بینی که نظر خداوند با نظر متعصبین افراطی متفاوت است. خداوند در این آیه شریفه، نماز گزاران راانذار میدهد!زیرا صلاة نور حقیقت است،اصل راستی و درستی است، منشأ خدمت و خدمتگزاری است، ریاکاری بر نمیدارد.دکان دنیوی نیست. نمازگزار واقعی خدمتگزار صدیق مخلوقات خداوند است. و جز این نمی تواند باشد.
زیرا در ادامه میفرماید؛ اینگونه نماز گزاران - وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ - یعنی اینان کسانی اندکه مانع ازرسیدن مایحتاج روزمره مردمان اند(سوره ماعون آیه 7)
ماعون، معیشت مردمان را گویند، هر آن چیزی است که با آن گذران زندگی می کنند.
و این نمازگزاران به فرموده قرآن، کسانی اند که مردمان را از مایحتاج شان محروم نموده اند. اینچنین نمازگزارانی به جای عزت، حامل ذلت اند. و نماز برای آنان یک پوشش است، حقیقت نیست. و خداوند عزَّ و جَلّ، این نکته را به خوبی می داند و آنان را صریحاً با - وَیل تهدید می کند! و - وَیل جز آن معنای ظاهری اش که به وای ترجمه می شود، نام عمیق ترین چاه جهنم نیزهست! چاه ویل، از قدیم الایام معروف بوده است.
نماز حق : نماز تقاضا برای چیزی نیست. خودِ نماز هدیه ای الهی است. نماز وسیله ای است برای تجلّی حق، بر بنده اش. آن عملی بر اساس زور نیست، کیفیتی مراقبه گون و عاشقانه است. و هر دینی نماز خود را دارد. وقتی به نماز خالصانه بنده ای می نگری، در می یابی که نیرویی بزرگ و نادیدنی وجود دارد که از درون و بیرون، نمازگزار را فرا گرفته است. نماز نماد تسلیم و در عین حال نمادی از تجلّی حق است. آن آتشی نورانی است که اگر بدرستی فهمیده شود، منیّت و غرور و تکبر آدمی را به آتش کشیده و خاکستر می کند.