هرڪجا ردی از من بود

هرڪجا ردی از من بود
بوی ِِ جنونـ پراڪنده می‌شد 
و موج‌های مرجانی
بهـ لاشه‌ی ِ نهنگ‌های عاشق گل می‌پاشید 
و دامنمـ بی‌جهت
تو را بهـ رویای ِِ هزار باغ ِِ معلق دعوت می‌ڪرد 

هرڪجا تو بودی 
پروانه بهـ دشت منتشر می‌شد
و آتش ِِ تنهایی در من فزونی می‌یافت
و ابر بهـ زمین اندوه ِخاطره می‌بارید

هرڪجا تو بودی 
بنفش تڪه‌های ماه بود بر رویای ِِ رنگ پریده ༉


#نبض‌ِجان‌ِشوᥫ᭡