عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشت

عمر زاهد همه طی شد " به تمنای بهشت "

او ندانست که در " ترک تمناست " بهشت

این چه حرفیست که در "عالم بالاست بهشت "

هر کجا وقت خوش افتاد همانجاست بهشت

دوزخ از تیرگی بخت درون من و توست

دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت

✦ صائب تبریزی