دلم برای خنده‌های بی دلیل برای شادمانی‌هایِ بی سبب برای بی ریا بودن دلم برای روز‌های خوشِ زندگی تنگ شده است دستم را بگیر و به من بگو چگونه در گرگ و میشِ این روزگارِ پر بالا و پایین ِ همیشه خاکستری هنوز می‌‌توانم بخندم ؟؟؟ "نیکی فیروز کوهی"
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.