خواب زدگان به خلسه ی رخوت فرو رفتند

خواب زدگان به خلسه ی رخوت فرو رفتند
شب،به مستی رویا گذشت،

خرمن گندم زارها سوختند،،
گیسوی حوران مام به تیغ ستم برید

کوهی به کاهی فرو ریخت،،،
لاله ها ،به پیچش علفهای هرز واژگون شدند،،،
تیسفون و شوشتر سوخت

خاک ،خاکستر شد
مادر آسمان بخون نشست،،،

و زمان در انحصار سکوت آبستن درد است،،،
و هنوز شب زدگان در خلسه ی مستی

دنیایی را آب برد و تو هنوز در خوابی