گفتگویی که ما را دستاویز خود کرده است

گفتگویی که ما را دستاویز خود کرده است
《Conversation Having Us》
1. اشاره به آن دسته گفتگوهایی است که اختیار آن ها از دستان گفتگوکنندگان خارج شده است و به جای آن که گفتگو متعلق به افراد باشد، افراد دستاویز گفتگوها می شوند و از این رو اختیار گفتگو از دست آن ها خارج می شود. به عبارت دیگر بر اساس این مفهوم گفتگو کنندگان صرفا مشغول گفتگو و به نوعی دست آویز آن هستند و به چیستی این گفتگو و یا تغییر آن نمی اندیشند

2. یعنی مفهوم نوعی گفتگو که مستمرا در جریان است و به کانون تمرکزی تبدیل شده است که واقعا هیچ چیز دیگری به جز خود گفتگو رخ نمی دهد