عاشقانه

شاه  شطرنج  منی ، با  رخ  ماهت چکنم؟
با   سپید دل  و  چشمان سیاهت ، چکنم؟
تا  ابد  در   دلی  و  گاه   به  گاهی  دیــده
این  هـمه زیر و بم  گاه  به  گاهت چکـنم؟
 سپه حسن  تو  از  تاب  غزل بیرون است
من  وامانده  به  اوصاف  سپاهت  چکنم؟
 عالمی  خاطر چشمان  تو  را می خـواهند
من  و   یک عالمه خاطره  خواهت  چکنم؟
بزم خورشیدی و دل طاقت دیدارت نیست
درشبم با  طپش  صبح  پـگاهت  چه  کنم؟
یوسفم تشنه و صحرا همه گرگ آلوده است
گر  پناهم  نـشود  گـوشه ی  چاهت چکنم؟
روزها  رفته و در فاصله هایت  سالی است
وای با روز و شب وهفـته و ماهت چه کنم؟
چهره ی  ماه   تو تا جلوه گر  برکه ی ماست
در   مـدار  تو  بیایم   سر   راهت  چه  کنم؟