با شب گفتم گر بمهت ایمانست

با شب گفتم گر بمهت ایمانست
این زود گذشتن تو از نقصانست

شب روے بہ من ڪرد و چنین عذرے گفت
ما را چہ گنہ چو عشق بی‌پایانست

‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌