وقتی به سطح تیم های گروه خود نگاه میکنیم انگلیس با توجه ب

وقتی به سطح تیم های گروه خود نگاه میکنیم انگلیس با توجه به کیفیت و برنامه ریزی و امکانات و سطح لیگ در سطحی متفاوت بود که از ابتدا مشخص بود و ولز که نسخه ضعیف شده انگلیس با ستاره های پا به سن گذاشته بود و آمریکا که مهمترین خصوصیت آن در هر سه بازی نسبت به سه تیم دیگر از نظر دوندگی و بدنسازی بود (در کشتی هم که ورزش انفرادی ما در سطح جهانی مقام داریم با آمریکا در بدنی مشکل داریم) وقتی به بازی های ایران نگاه میکنیم وقتی بازی اول را با آن شکل باخت یک اتحاد و همدلی و یک تلاش بیش از حد همراه شد با ولزی که جلوی آمریکا از نظر بدنی تخلیه شد و آن نتیجه اما در بازی آخر با آمریکا دوباره مشکلات فوتبال ایران مشخص شد چه در بدنسازی چه در نوع و پیچیدگی بازی وقتی کارهای تاکتیکی تیم آمریکا را نگاه میکنیم تعداد افراد دخیل در اجرای تاکتیک های بازی و فضا سازی و پاسکاری یا پرس و کیفیت و سرعت اجرا با تفکر کیروش که سبکی منفعل و واکنشی است نتیجه فوتبال دیروز با نگاه عادلانه منصفانه و واقعی بود حال شاید اگر توپی که گیر قدوس افتاد دست جهانبخش یا طارمی می افتاد ما یک مساوی می‌گرفتیم و صعود میکردیم اما در واقعیت فوتبال چه در علم بدنسازی یا سبک فوتبال تفاوتی ایجاد نمی‌کرد وقتی صحبت از سطح است زمانی که یک کیفیت تکرار میشود مانند سطح بدنی آمریکا در سه بازی نه مانند ایران که سطح بدنیش دارای نوسان بود ما وقتی به شرایط سنی بازیکنان آمریکا یا بازیکنانی که در اسپانیا با هیجده تا بیست سال دارند آقایی میکنند نشان میدهد که باید دنبال تغییر نسل و تغییر در نوع سبک بازی باشیم تغییر کیفیت باشگاه های داخلی و کیفیت لیگ و همچنان باید تعداد بازیکنان لژیونر مانند طارمی که در تیم ها و لیگ های با کیفیت فیکس بازی کنند را بیشتر کنیم