پاییز از حوالی حوصله ات که بگذرد

پاییز از حوالی حوصله ات که بگذرد
من زرد می شوم
و تا کفش های رفتنت
جفت می شود
غریب می مانم
و
نیلوفرانه دوستت دارم
نه مثل مردمی که
عشق را
از روی غریزه
نوشخوار می کنند
من درست مثل خودم هنوز
و
همیشه
دوستت دارم...