وقتی مرا مخاطب شعرهایت قرار میدهی سعی میکنم به تو نگاه نکنم اما وقتی صدایم میزنی همه چیز لو میرود اصلا تو همان جانی که در دلم روئیدهای ... مهتابی که بر برکهام تابیده ای و نفسی که بر سینهام نشستهای.!
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.