آثار

آثار

کتیبه اردشیر در تخت جمشید که به دو زبان فارسی باستان و اکدی است، متن فارسی باستان آن یازده سطر است و مشتمل بر ستایش اهورامزدا، معرفی شاه، شرح بنایی که خشایارشا آغاز کرده بود و به وسیله اردشیر به پایان رسید، است.
فعالیت سازندگی اردشیر شامل کامل کردن عمارت سریر (عمارت ۱۰۰ ستونه) پروژه پرسپولیس بود که توسط پدرش آغاز شد. سنگ نبشته فارسی باستان و اکدی بر روی سنگ مرمر پیدا شده که این حقیقت را ثبت کرده است. کتیبه کوچکی به زبان فارسی باستان، در چندین بشقاب نقره‌ای یافت شده است. قصر شوش (آپادانا) ساخته داریوش اول، طی دوران حکومت اردشیر سوزانیده شد، که قسمت کوجکتری در قسمت جنوبی شهر را برافراشته کرد.
لوح‌ها موید ادامه کارها در تخت جمشید از تابستان ۶۴۲ تا سال ۴۶۰-۴۵۹ پ.م است که لوح‌های ایلامی ناپدید می شود. به همین ترتیب، مبنای پذیرفته شده‌ای، آخرین نوشته آرای روی ظروف سنگی به سال ۴۳۲-۴۳۱ پ.م تاریخگذاری خواهند شد. نوشته ای بر روی یک ظرف نقره موید فعالیت های کارگاه‌های سلطنتی در تخت جمشید است (A1I). لوح‌های موجود گواه وسعت ساخت و سازها است. مثلاً در سال ۴۶۰-۴۵۹ پ.م، ۱۱۴۹ صنعتگر در آن مکان جیره دریافت می کردند. کاوش‌های اخیر نیز موید بیانات شاه است که گفته است کارهایی را که پدرش آغاز کرده بود به اتمام رسانده است (A1pa). اکنون می دانیم که او کاخ H را تمام کرده است. یک لوح بنیانگذاری به زبان بابلی نیز موید آن است که وی عامل احداث تالار صد ستون است.