به من که میرسید این روزها خودتان را نگه دارید از ناخوش

به من که می‌رسید این روزها، خودتان را نگه دارید. از ناخوشی حرف نزنید، از خبرها، اتفاقات، رویدادها...
من دارم به خودم می‌قبولانم که همه چیز خوب است، من دارم خودم را گول می‌زنم!
اصلا به من چه که کدامشان با کدام توافق کرده و کدامشان پوز کدام را به خاک مالیده؟ اصلا به من چه که چقدر آدم شب‌ها گرسنه می‌خوابند و به من چه که این‌روزها مردها شرمنده به خانه برمی‌گردند؟ به من چه که شهر بوی ناامیدی می‌دهد و به من چه که دنیا را فساد و فقر و کثافت برداشته؟!
من آدم کم طاقتی‌ام، به من این چیزها را نگویید، من تحملش را ندارم بشنوم و باخبر شوم و نتوانم کاری کنم.
من حالم خوب نیست، با من مدارا کنید، وقتی می‌پرسم چه خبر؟ بگویید؛ سلامتی! بگویید؛ امن و امان، بگویید؛ همه چیز خوب است...
من کم طاقتم، مجبورم خودم را بزنم به بی‌خیالی، بِچِپَم توی اتاقم و دل‌ خوش کنم به کتاب‌ها و کاکتوس دیوانه‌ای که گل داده، دل خوش کنم به نور ماه و آفتاب و روی درب اتاقم بچسبانم "ز غوغای جهان، فارغ!!!"
ولم کنید اصلا. خبری نیست، همه‌مان خوبیم...

#نرگس_صرافیان_طوفان