تمامـ ِ تڪلمـ ِ رفتن

تمامـ ِ تڪلمـ ِ رفتن
بستهـ بهـ بوی ِ باد و بلوغ ِ مهتاب است

من خواب ِ يڪ ستاره‌ی صبور زير ِ بالش ابرهای راحله ديده‌امـ
يا باد می‌آيد و آسمانـ را خواهد رُفت
يا شايد ڪرامتی شد و #بارانـ آمد

حيفَت نمی‌آيد هی ديده برهمـ بميری و
رويای درختی پراز ميوه‌ی ِ ماه و تبسمـ ِ ستاره نبينی

بگذار دلمـ نهاده باشد گمانـ ِ شبانه
حوصله ڪن قناری ِ بی‌قرار
چندانـ بر شاخه‌ی تُرد ِ انار و ستاره بنشينی و
رنگين‌ڪمانـ ِ بی‌تڪلمـ ِ آسمانـ ِ مرا نظاره ڪنی
ڪهـ هيچت نشانـ از شنيدنـ ِ اين لڪنت ساده نباشد༉

#برای‌توڪه‌این‌حوالی‌پرسه‌میزنیᥫ᭡