گفتم:

گفتم:
از قبیله ی پیامبرانی مگر؟!
که چنین دلِ کافر مرا
مومن به شعر کرده ای!

گفت:
اما چشم‌هات...
معجزه اند
غزل اند
و شاعر بی غزلش
پیامبر بی اعجازش
به چه می‌ارزد؟!
هیچ
هیچ!