نشسته ام به در نگاه می کنم،دریچه آه می کشد،تو از کدام راه میرسیخیال دیدنت چه دلپذیر بودجوانی ام در این امید پیر شد،نیامدی و دیر شدنیامدی و دیر شد...👤هوشنگ ابتهاج