زن که باشی گاهی کم میاوری

زن که باشی گاهی کم میاوری
دست هایی را که مردانگی شان امنیت میاورد، و شانه هایی را که استحکام آغوششان ،لمس آرامش را بهمراه دارد.

دست خودت نیست
زن که باشی گاهی دوست داری تکیه بدهی ، پــــــناه ببری

زن که باشی گاهی میزنی زیر گریه
که دلش بلرزد و صدایت کند،


میتوانی زیر لب ترانه بخوانی و آشپزی کنی
میتوانی جلوی آینه موهایت را شانه کنی
و حس کنی نگاهش را
میتوانی ساعت ها به امید گره خوردن شال دور گردنش ، ببافی و در هر رج بوسه بکاری برای روز مبادا که کنارش نیستی

زن که باشی باید صبور باشی مدارا کنی
و با همه ی بغضت ، لـبخند بزنی!

زن که باشی
هزار بار هم که بگوید دوستت دارد .......
باز هم خواهی پرسی دوستم داری؟
و ته دلت همیشه خواهد لرزید !...

زن که باشی هر چقدر هم که زیبا باشی نگران زیباتر هایی میشوی
که شاید عاشقش شوند
زن که باشی هر وقت صدایت میکند "خوشگلکم"
خدا را شکر میکنی که در چشمان او زیبایی

دست خودت نیست
زن که باشی
همه ی دیوانگی های عالم را بلدی ....

زن که باشی
مایه آرامش "او"هستی.....