من که قصد ایجاد انحراف و فساد ندارم
6- من که قصد ایجاد انحراف و فساد ندارم
خواهرم! برایم نوشتی: گر چه من با آرایش و لباس های شیک بیرون می آیم، هر گز قصد ایجاد انحراف و فساد ندارم.
قبل از اظهار نظر در مورد این حرفت چند سوال دارم:
اگر پس از یک روز پر کار و خسته کننده بخواهی به استراحت بپردازی اما همسایه صدای تلویزیون را بلند کند و فقط برای اینکه خودش اینطور دوست دارد و از صدای بلند خوشش می آید و به هیچ وجه هم قصد مردم آزاری نداشته باشد، صدای تلویزیون او مزاحم استراحت تو نیست؟
آیا هنگامی که در یک روز سرد زمستان سوار تاکسی شده ای تا به مقصد بروی و به دلیل سرما شیشه ها هم بالاست، مسافر کنار تو سیگاری را روشن کند و مشغول کشیدن شود و در همین حال ضمن عذرخواهی بگوید: " من برای این که گرم شوم سیگار می کشم" دیگر دود سیگار به سلامتی تو آسیبی نمی رساند و از این وضع ناراحت نمی شوی؟ و بالاخره اگر کسی که به تازگی عصایی خریده و نمی داند آن عصا چقدر محکم است، به قصد آزمودن استحکام عصا آن را بر سر دیگری بکوبد، آسُیبی به ان شخص نمی رسد؟
پس می توانیم نتیجه بگیریم که "خطر" علی رغم " قصد سوء نداشتن" از بین نمی رود، باید " عامل خطر " را از بین برد.
اما می رسیم به آنجا که بر این نکته انگشت گذاشته ای:
7- این همه بی حجابی:
نوشته بودی: با بودن بی حجاب های فراوان که در هر حال اثر خود را می گذارند، رعایت کردن و نکردن من چه تفاوتی دارد؟
من معتقدم حتی اگر همه خانم هایی که در کوچه و خیابان هستند رعایت پوشش را ننمایند باز هم تو دلائل کافی برای حفظ پوشش خداپسندانه را داری.
اول اینکه تو مسئول گناهان صورت گرفته نباشی:
هر کس مرتکب خطایی شود، خود مسئول است و باید در دادگاه الهی پاسخگو باشد.
اگر کسی به نحوی با خبر شود که امشب چند سارق قصد دارند از منزل همسایه اش که به مسافرت رفته سرقت کنند و یقین داشته باشد حتما قالی های همسایه به سرقت می رود و در دل بگوید در هر حال که فرش های همسایه از دستش می رود، پس من خودم آن ها را بر می دارم و قبل از دزدها به خانه همسایه برود و فرش ها را به منزل خود انتقال دهد، قضاوت تو درباره کار این شخص چیست؟ و اگر بگوید او که در هر حال فرش ها را از دست می داد، کار من چه ضرر بیشتری برای او داشت، پاسخ تو چیست؟
آیا نمی گویی بله، در هر حال فرش ها می رفت اما آن که باید پاسخگو باشد متفاوت است. اگر سارقان می بدند آنان گرفتار می شدند و بایست خسارت می دادند ولی اکنون تو مسئول این خسارت هستی.
در بحث پوشش هم، درست است که با بودن این افراد بی حجاب، جوان هایی به انحراف کشیده می شوند ولی اگر تو پوشیدگی ار عایت نکنی در مسئولیت انحراف و مفاسد ایجاد شده سهیم خواهی بود.
اما دومین دلیل: حفظ ارزش ها
اگر هنگامی که در جامعه دروغ زیاد شد، افراد راستگو هم بگویند با این همه دروغ راستگویی ما چه فایده دارد و آنان هم به دروغگویان بپیوندند، و با افزایش خیانت، امانت داران هم به آنان ملحق شوند و با فراوان شدن کسانی که رعایت پوشش لازم را نمی کنند دیگران هم به آنان اقتدا نمایند، دیگر ارزش ها در جامعه کمرنگ می شود و نسل جدید با ارزش هایی مانند استگویی، امانت داری و ... بیگانه می شود. پس یکی از انگیزه های مهم عمل به درستی ها، حتی در شرایطی که کمتر به آنها توجه می شود، حفظ ارزش هاست و اگر کسانی که به ارزش ها عمل می کنند از موضع خود عقب ننشینند و استقامت نمایند، امید هست علاوه بر حفظ ارزش ها، دیگران هم به آنان بپیوندند و کم کم صفات پسندیده در جامعه رواج یابد. می رسیم به سومین دلیل که از نظر من مهم ترین دلیل هم هست:
اطاعت از پروردگار و محترم شمردن دستور خداوند:
حتما می دانی که حکم خداوند با بی توجهی برخی افراد و حتی عمل نکردن همه انسان ها از بین نمی رود. پس هر چند خیلی ها به مساله پوشش که دستور و خواست خداوند است بی توجه شوند باز این برنامه قرآنی به قوت خود باقی است و باید به آن احترام گذاشت.
http://www.wisgoon.com/pin/1597667/
برای مطالعه بیشتر به لینک بالا برید. (لینک یکی از پستهای منه)
خواهرم! برایم نوشتی: گر چه من با آرایش و لباس های شیک بیرون می آیم، هر گز قصد ایجاد انحراف و فساد ندارم.
قبل از اظهار نظر در مورد این حرفت چند سوال دارم:
اگر پس از یک روز پر کار و خسته کننده بخواهی به استراحت بپردازی اما همسایه صدای تلویزیون را بلند کند و فقط برای اینکه خودش اینطور دوست دارد و از صدای بلند خوشش می آید و به هیچ وجه هم قصد مردم آزاری نداشته باشد، صدای تلویزیون او مزاحم استراحت تو نیست؟
آیا هنگامی که در یک روز سرد زمستان سوار تاکسی شده ای تا به مقصد بروی و به دلیل سرما شیشه ها هم بالاست، مسافر کنار تو سیگاری را روشن کند و مشغول کشیدن شود و در همین حال ضمن عذرخواهی بگوید: " من برای این که گرم شوم سیگار می کشم" دیگر دود سیگار به سلامتی تو آسیبی نمی رساند و از این وضع ناراحت نمی شوی؟ و بالاخره اگر کسی که به تازگی عصایی خریده و نمی داند آن عصا چقدر محکم است، به قصد آزمودن استحکام عصا آن را بر سر دیگری بکوبد، آسُیبی به ان شخص نمی رسد؟
پس می توانیم نتیجه بگیریم که "خطر" علی رغم " قصد سوء نداشتن" از بین نمی رود، باید " عامل خطر " را از بین برد.
اما می رسیم به آنجا که بر این نکته انگشت گذاشته ای:
7- این همه بی حجابی:
نوشته بودی: با بودن بی حجاب های فراوان که در هر حال اثر خود را می گذارند، رعایت کردن و نکردن من چه تفاوتی دارد؟
من معتقدم حتی اگر همه خانم هایی که در کوچه و خیابان هستند رعایت پوشش را ننمایند باز هم تو دلائل کافی برای حفظ پوشش خداپسندانه را داری.
اول اینکه تو مسئول گناهان صورت گرفته نباشی:
هر کس مرتکب خطایی شود، خود مسئول است و باید در دادگاه الهی پاسخگو باشد.
اگر کسی به نحوی با خبر شود که امشب چند سارق قصد دارند از منزل همسایه اش که به مسافرت رفته سرقت کنند و یقین داشته باشد حتما قالی های همسایه به سرقت می رود و در دل بگوید در هر حال که فرش های همسایه از دستش می رود، پس من خودم آن ها را بر می دارم و قبل از دزدها به خانه همسایه برود و فرش ها را به منزل خود انتقال دهد، قضاوت تو درباره کار این شخص چیست؟ و اگر بگوید او که در هر حال فرش ها را از دست می داد، کار من چه ضرر بیشتری برای او داشت، پاسخ تو چیست؟
آیا نمی گویی بله، در هر حال فرش ها می رفت اما آن که باید پاسخگو باشد متفاوت است. اگر سارقان می بدند آنان گرفتار می شدند و بایست خسارت می دادند ولی اکنون تو مسئول این خسارت هستی.
در بحث پوشش هم، درست است که با بودن این افراد بی حجاب، جوان هایی به انحراف کشیده می شوند ولی اگر تو پوشیدگی ار عایت نکنی در مسئولیت انحراف و مفاسد ایجاد شده سهیم خواهی بود.
اما دومین دلیل: حفظ ارزش ها
اگر هنگامی که در جامعه دروغ زیاد شد، افراد راستگو هم بگویند با این همه دروغ راستگویی ما چه فایده دارد و آنان هم به دروغگویان بپیوندند، و با افزایش خیانت، امانت داران هم به آنان ملحق شوند و با فراوان شدن کسانی که رعایت پوشش لازم را نمی کنند دیگران هم به آنان اقتدا نمایند، دیگر ارزش ها در جامعه کمرنگ می شود و نسل جدید با ارزش هایی مانند استگویی، امانت داری و ... بیگانه می شود. پس یکی از انگیزه های مهم عمل به درستی ها، حتی در شرایطی که کمتر به آنها توجه می شود، حفظ ارزش هاست و اگر کسانی که به ارزش ها عمل می کنند از موضع خود عقب ننشینند و استقامت نمایند، امید هست علاوه بر حفظ ارزش ها، دیگران هم به آنان بپیوندند و کم کم صفات پسندیده در جامعه رواج یابد. می رسیم به سومین دلیل که از نظر من مهم ترین دلیل هم هست:
اطاعت از پروردگار و محترم شمردن دستور خداوند:
حتما می دانی که حکم خداوند با بی توجهی برخی افراد و حتی عمل نکردن همه انسان ها از بین نمی رود. پس هر چند خیلی ها به مساله پوشش که دستور و خواست خداوند است بی توجه شوند باز این برنامه قرآنی به قوت خود باقی است و باید به آن احترام گذاشت.
http://www.wisgoon.com/pin/1597667/
برای مطالعه بیشتر به لینک بالا برید. (لینک یکی از پستهای منه)
- ۱.۹k
- ۱۹ مرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱۵)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط