عمارت مونت کریستو

گردشگران می توانند در اقامتگاه خدمتکاران شب را به صبح برسانند. این تور شامل صبحانه می شود و همچنین افراد حدود 2 ساعت و نیم با شمع از این عمارت دیدن می کنند. گردشگرانی که به این تور می آیند معمولا دودسته هستند، دسته اول افرادی که ترسی ندارند و شب را با آرامش به صبح می رسانند، دسته دوم تا صبح نمی توانند بخوابند و یا حتی شبانه از ترس با ماشین های خود به سمت شهر فرار می کنند .برخی از گردشگران اینگونه تعریف می کنند که نصف شب از صدای کودکان از خواب بیدار می شوند و در طول شب اشباح خدمتکاران را به چشم می بینند. بعضی از بازدید کنندگان و توریست ها معتقدند که تمام این داستان ها خرافه ای بیش نیست اما پس از گردشی کوتاه در خانه احساس می کنند که شاید بهتر است در تفکرات خود تجدید نظر کنند. یکی از داستان هایی که در مورد این خانه بیان می شود، داستان پسر یکی از خدمتکاران خانه است. نام این پسر «هارولد استیل» است که به دلیل اتفاقی که برای مادرش افتاد دچار بیمار روانی شد و در کلبه ای بیش از 30 سال به زنجیر کشیده شده بود .اتفاقی که پسر را اذیت کرد سرنوشت شوم مادرش بود وی زنی از بین خدمتکاران خانه بود که با آقای کراولی رابطه نامشروع داشت . خانواده ی رایان برخی از تصاویر ثبت شده از فضای داخلی خانه را دلیل بر تسخیر شدن ملک توسط ارواح می دانند و تصاویری مانند شبه یک خدمتکار و یا دستی متعلق به هیچکس و ... . همانطور که گفتیم یکی از روح های سرگردان در این خانه همان روح هارولد است که مردم معتقد بودند هیولایی در کلبه به زنجیر کشیده است و این داستان کودکان کنجکاو را برای دیدن هیولا به سمت خانه می کشاند . آنان چنین می گویند که با رفتن بچه ها به دیدنش مرد بیچاره مانند یک حیوان درنده غرش می کند و اینگونه خشم و ناراحتی خود را نشان می دهد . مردم منطقه معتقد هستند که این صدا یکی از صداهایی است که شب ها شنیده می شود . لارنس پسر آقا و خانم رایان که در واقع کودکی خود را در این خانه گذرانده شاهد اتفاقاتی بوده است که نمی توان توضیح منطقی برای آن ها پیدا کرد . همسر وی که سوفیا نام دارد و برای مدتی در این خانه ی تسخیر شده ی استرالیا ساکن بود نیز با شوهرش هم عقیده است او معتقد است که روح خدمتکاران را دیده و حضور خانم کراولی را احساس کرده است . خانواده کراولی تا سال 1948 در این خانه ی تسخیر شده ی استرالیا که امروزه از جاهای دیدنی استرالیا ساکن بودند اما پس از جا به جایی آن ها چند سرایدار آن را اداره می کنند . این روند ادامه داشت تا سال 1963 که اشخاصی به نام «رج و الیو رایان» که ملک را خریده ، بازسازی و در آن ساکن شدند .
لایک نمیکنی؟ کامنت نمیزاری؟ اوکی ولی ازت نمیگذرم چون دهنم سرویس شد تا داستانشو پیدا کنم😐