عاشقانه

ای عاشقان  بیائید دیدم گُل و گُلستان
دیدم بهار و شادی ، روئیده از نیستان
هر سو نوای نغمه هر سو نشانِ شادی
هر سو نشانِ  عاشق ، آوازِ نای مستان
برشاخه عندلیب و برکوچه غُنچه ی گُل
هر دو روانه گشته بر کوی می پرستان
عاشق به روی شانه صد شاخه گُل گرفته
معشوقه  کُنج ایوان دارد هوای بُستان
گیسو به روی شانه شانه به کف روانه
دلداده بر طلوع و گیسوی نرم و دستان
ای عاشقان بیائید ، دیدم گُل و گُلستان