عاشقانه

گشته ام خاموش ناز اندازه کن
غنچه های  روی  لب را تازه کن
بر میان کش تیر مژگان سیه
در میان آر و دلم دروازه کن
کن  به  پا شورِ شباب عاشقی
آشیان بر آتشت  شیرازه  کن
شو قناری تا شوم خود شاخه ات
سوزِ دل را بر جهان آوازه کن