عاشقانه

زدم بیرون، شبی از خویش؛ رفتم، گم شدم؛ حالا :
به قصدِ کشفِ خود در قصّه ای منحوس می گردم
غریبم با خروشِ رود، با آرامش دریا
کویری تشنه ام؛ دنبال اقیانوس می گردم
چراغِ چشمهایم نیست روشن؛ باز هم دارم :
میانِ روزگاری تار، با فانوس می گردم
میان برزخِ خوف و رجا با عشق، بی پروا :
پیِ یک روزنِ امّیدم و مایوس می گردم
تو هم مِثل جوانی، گم شدی ناگاه و من دارم :
به دنبال نشانی از تو، نامحسوس می گردم
تو در من گم شدی؛ من در تو گم تر، عاقبت یک روز :
به دنبال نشانی از تو، در قاموس می گردم
مرا کابوسِ دوری از تو، خواهد کشت، با اینکه :
تو رویای منی، دارم در این کابوس می گردم
جهانم مثل زندان بود و من، در خویش زندانی؛
در این محبس به دنبال زنی محبوس می گردم...