جهانـ ِِ من

جهانـ ِِ من
چاردیواری ڪوچڪی‌ست
ڪهـ لرزانـ می‌ایستد تا من بر جای بمانمـ

من هر صبح با انگشتانـ ِِ فرتوت خورشید را بهـ خانه می‌ڪشانمـ
و او نور می‌پاشد بهـ حصار ِِ ڪوچڪمـ

من در انعڪاس ِِ ڪوتاه ِِ نور می‌بینم‌اتـ

چاردیواری‌امـ شڪوفه می‌دهد
گل می‌ڪند

جهانـ ِِ من سایه‌ی بلند‌ ِِ توست
و من در خنڪای ِِ ‌نفس‌هایت روشن می‌شومـ
سپید می‌شومـ ༉

#صبح‌چشمهای‌دورازمنت‌بخیرᥫ᭡😍