تقدیم به نازگل جان و سحرجان

تقدیم به نازگل جان و سحرجان

من به خود میبالم که در این عصر یخی و در این ظلمت باروت و فساد دوستانی دارم همچون آب زلال که دلشان آیینه خورشید است.دوستان من مثل گندمند، یعنی یک دنیا برکت و نعمت،و نبودشان قحطی و گرسنگی است و من چه خوشبختم که زردی خوشه های گندم در اطرافم موج میزند…!
دوست خوبم بابت تبریک زیبای تولد از شما ممنونم.
دیدگاه ها (۲۵)

تقدیم به وفای باوفایم و باران جان من به خود میبالم که در این...

تقدیم به باشو جان و پدیده عزیزممن به خود میبالم که در این عص...

تقدیم به رقیه عزیزم و سحرجان من به خود میبالم که در این عصر ...

تقدیم به داداش مجید عزیز و کوردیش فایل همکارعزیزو مهربون معج...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط