نوشتار اصلی زبان کوردی بخش پنجم....

نوشتار اصلی زبان کوردی بخش پنجم....






1- گروه شمالی از نظر تعداد گویشوران (که حدود بیست میلیون نفر تخمین زده می شوند) مهم ترین گروه گویشی است. این گروه به دو زیر گروه تقسیم می شود:

الف- گروه غربی که شامل گویش های موسوم به کرم انجی می شود که در هفده شهرستان واقع در شرق و جنوب شرقی ترکیه، در جوار مناطق کورد نشین ایران و سوریه رواج دارد. همچنین، این گروه شامل زبان جوامع مهاجر کورد، که در سیلیسی پراکنده هستند و زبان جمعیت های کورد، که در اغلب شهرهای بزرگ ترکیه ساکن هستند، نیز می شود. به این گروه زبان کوردی رایج در دشت جزیره در شمال شرقی سوریه، زبان جمعیت های کورد ساکن در اغلب شهرهای سوریه و همچنین زبان کوردهای ساکن در لبنان را نیز باید اضافه کرد.

گویش هایی که به گویش های ذکر شده نزدیک هستند عبارتند از: گویش های کوردی رایج در شمال استان آذربایجان غربی در ایران، همچنان که کوردی رایج در استان های خراسان شمالی و خراسان رضوی و بلوچستان، و احتمالأ گویش کوردی رایج در افغانستان. گروه غربی یک زبان ادبی را به وجود آورده است که تا سال های 1930 میلادی به خط عربی نوشته می شد و شاعران بزرگی چون ملای جزری، فقیه طیران، احمد خانی، اسماعیل بایزیدی، پرتوبگ هاکاری و ... به خود دیده است. امروزه کرمانجی غربی به وسیلۀ یک گونۀ الفبای لاتینی که به الفبای ترکی نزدیک است نوشته می شود.