الا ان یاتین بفاحشه مبینه

الا ان یاتین بفاحشه مبینه..
مگر آنکه به رسوایی آشکار بیاید..

مرد اگر مهریه را داده است و یا هدایایی را به همسرش بخشیده است می تواند آنها را باز پس بگیرد به این شرط که زن مرتکب خطای بزرگی شده باشد. آوردن خطا به معنی مرتکب شدن گناه می باشد و فاحشه شامل گناهان بسیار زشت از قبیل همجنس بازی و زنا و رفتارهای غیر اخلاقی با ضریب گناهان کبیره می شود. پس اگر خانمی به اشتباه درگیر روابط دوستی شده ولی به گناه فاحش دچار نشده از این گفتار استثنا می باشد. نکته بعدی در آشکار بودن زشت کاری بیان شده به این مفهوم که گمان به خطا کاری قابل قبول نیست و دلایل محکمی بر فساد زن باید وجود داشته باشد و اگر بدکاره بودن زن به صورت علنی بود یا برای قاضی قابل یقین باشد یا مرد دیده باشد در این شرائط مرد می تواند مهریه را ندهد یا آنچه داده است را باز پس بگیرد و آنچه را گرفته حلال است. این فرمان در قوانین جوامع اسلامی قابل استناد و قابل اجرا است. خداوند در سایر آیات به برخی از مسلمانان هشدار می دهد که با بهتان زدن سعی در پایمال نمودن حق همسر خود نداشته باشند زیرا که این مجوز عاملی می شود تا عده ای همسر خود را به خیانت کاری متهم کنند ولی آنچنان که در آیه دیدیم اثبات و یقین به فساد شرط در نظر گرفته شده است.