در دنیایی که چند جمله به زبان بیگانه،

در دنیایی که چند جمله به زبان بیگانه،
بیگانه ای را محرم تو می کنه ولی با یک دنیا عشق
نمی توان در کنار معشوقه
ات باشی،
در دنیایی که شاعر به جای سرودن عشق وازادی در خیابانها
روسری می فروشد،
در دنیایی که میلیونها نطفه
از روی جهل ونادانی بی اراده بسته میشود،
میلیونها جنین به جای بیمارستانها در گورستان
کثیف با اراده سقط میگردند،
آری من جنینی در ذهن می رویایم،
که نه دینی داشته باشد نه دنیایی وحتی جنسیت نداشته باشد،
جنینی که اگر عاشق شد،عاشق بماند، در خلوتش
پرن نبیند، وجودش را با سند ازدواج ارضا کند،
من در ذهنم جنینی می پرورانم که اگه 9ساله شد
همخوانی نداشته باشد تا
جسد کودکش را کنار خیابان
رها نکند، واگر 19 ساله شد
به خاطر مادر مریضش تن
فروشی نکند،
من در ذهنم جنینی می رویایم که انسانیت را برایش معنا کنم، عشق را، زندگی را،
مرد وزن بودن را، آزادی را
آری جنینی می رویایم که تنها محدودیتش بند نافی
باشد که حکم زندگی برایش
دارد.