نفسم گیر کسی بود که دل داد و برفت

...
نفسم گیر کسی بود که دل داد و برفت
به‌من جورکشان سخت‌جفا کرد و برفت

هوس بودن او سوخته بود جان و دلم
به‌هوس‌عطرتنش‌رابه‌رقیب داد و برفت

سحری خواند غزل از دل بی تاب و تبم
شام.را بادگری بود ولبش بست و برفت

زلف او بود مرا نقش در آن شام قریب
درتب‌عشق مراسوخت‌غمی‌ماند و برفت

ای‌خدا این‌چه‌گناهی‌است که‌سوزاند مرا
درد آن‌لحظه که با آن دگری بود و برفت

سوز دل بین که در عسرت وتنگی ماندم
خانه‌ویرانه‌شد و خاک‌سیه ماند و برفت
(ندا)
#سروده_های_عاشقانه