برای تجربه هیجان و ترس نیازی به نشستن پای فیلم های ژانر

برای تجربه هیجان و ترس، نیازی به نشستن پای فیلم های ژانر وحشت هالیوودی ندارید؛ می توانید به قصه ها و افسانه های قدیمی گوش دهید و به تماشای اشکال عجیب و غریب پدیده های طبیعی بنشینید تا هیجان و ترس را از نزدیک بچشید.

بارها شینیده ایم که ایران کشوری است چهارفصل و برای هر گردشگری با هر سلیقه ای چیزی دیدنی در چنته خویش دارد؛ از تاریخ گردی گرفته تا طبیعت گردی و ماجراجویی. عموما هم ماجراجویی را مساوی با هیجان گرفته اند، اما این بخش در گردشگری بسیار مفصل تر از این هاست.

مدتی است که گردشگری وحشت به یکی از تفریحات جذاب در جهان تبدیل شده است و ما هم میخواهیم به شیوه خودمان، به همین بخش از گردشگری بپردازیم و دلایل علمی این باورها را هم بررسی کنیم. برای این کار، هم سازه های ساخت دست انسان را که موضوع وحشت شده اند، معرفی می کنیم و هم پدیده هایی از طبیعت را می بینیم که از گذشته های دور محلی برای ترس و قصه پردازی بوده اند.

می خواهیم سراغ دودکش جن ها، تالاب ارواح و دره اژدها برویم. جایی را ه می گویند ستاره ای در آن سقوط کرده و نفرین شده را ببینیم و به مکانی برسیم که آن را بخشی از کره مریخ دانسته اند؛ غار آدمکش، قنات تاریک، جنگل جیغ کش و کلبه وحشت.

جنازه ها لای جرز دیوار
قبرستان پیشینه ای طولانی در ترس دارد؛ مخصوصا اگر گورستانی عجیب و غیرمتعارف باشد. قبرستان روستای «تیس» در حوالی شهر چابهار، یکی از آن هاست؛ جایی که از قدیم آن را به «گورستان جن» می شناسند. محلی های این روستا، این باور قدیمی را از والدین خود شنیده اند که زیر این سنگ قبرها اجساد اجنه دفن شده است. چرا چون اندازه سنگ قبرهای این روستا بسیار بزرگ و غیرطبیعی است و روی آن ها اشکال عجیبی دیده می شود.

قصه های عامیانه رایج در منطقه، این ابعاد و اشکال سنگ قبرها را نه کار انسان که کار اجنه می دانند. می گویند کسی تا به حال انسانی ندیده که تیشه برداشته و برای دفن جسدش سنگ سخت را بتراشد.

جالب تر آن که در قصه های منطقه این طور آمده که شب ها اجنه بر سر قبر اجسادشان نشسته، تا صبح عزاداری می کنند و صدای ناله ها و گریه های این عزاداران در تمام روستا می پیچد؛ گرچه یک نفر از اهالی این منطقه می گوید که خودش تاکنون چنین صدایی نشنیده اما پدربزرگش می گوید شب ها صداها عجیبی در روستا شنیده می شد.