ماهی قرمز
#ماهی قرمز
حذف ماهی قرمز از تنگ بلور سفره هفت سین منطق اکولوژیکی و زیست محیطی ندارد
✍️
موضوع ماهی سفره هفت‌سین، یکی از مهم‌ترین نمایه‌های وجه سانتیمانتالیستی و رومانتیک طرفداران محیط‌زیست در ایران است.
عمده این گروه نگاه‌شان به مساله محیط‌زیست به‌شدت احساساتی است. طرفداران ایرانی محیط‌زیست هرگز حرف، نگاه و ایده تأثیرگذاری در حوزه‌های جدی مثل سیاست، اقتصاد و فرهنگ نداشته‌اند، اما تا دلتان بخواهد سوز و گداز می‌کنند برای هر بوته‌ای که جایی قطع شود یا جانوری که به هر دلیل کشته شود.
به این‌گونه طرفداران محیط‌زیست در جهان «مخالفان خورده‌شدن آهوها توسط شیرها» گفته میشود. یعنی آنها آن‌قدر قلب رقیقی دارند که نمی‌توانند دریده‌شدن یک آهو توسط یک شیر را تحمل کنند و اگر شرایط لازم را داشته باشند، در صورت مشاهده چنین وضعیتی تلاش خواهند کرد آهو را از پنجه شیر نجات دهند. آنها اما هرگز به این نکته توجه نمی‌کنند که شیر نمی‌تواند برای ناهارش پیتزا سفارش بدهد! خوردن آهو حق طبیعی و منطقی جناب شیر است.
اچند سالی است که یکی از مهم‌ترین دل‌مشغولی‌های طرفداران محیط‌زیست در اسفند و فروردین، نجات این ماهی‌ها شده‌است. در این‌باره به 2 راهکار رسیده‌اند: نخست این‌که مردم عجالتا از داشتن ماهی در سفره هفت‌سین منصرف شده و عطای این یک سنت را از میان ده‌ها سنت نوروزی به لقایش ببخشند. دیگر این‌که، بعد از نو شدن سال، ماهی‌ها را رها کنیم در حوضچه‌های پارک‌ها تا تنها نباشند و بیشتر عمر کننن در این‌باره می‌توان پرسید از نظر حق برخورداری از حیات آیا فرقی هست میان ماهی قرمز و ماهی قزل‌آلا؟ چرا برای یکی دو ماهی سرخ که هر خانواده ایرانی فقط در نوروز خریداری می‌کند، این‌قدر حساسیت وجود دارد اما برای ده‌ها قزل‌آلا یا ماهی دیگری که در طول سال در تابه‌های هر خانه سرخ میشود، دلسوزی نمی‌کند؟
از [مساله مخالفت عده ای با سبزه سفره هفت سین] بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید میشود ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سال‌ها زنده نگه داشت اما کسی پرِ خاطرش نیست که فقط سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست
حذف ماهی قرمز از تنگ بلور سفره هفت سین منطق اکولوژیکی و زیست محیطی ندارد
✍️
موضوع ماهی سفره هفت‌سین، یکی از مهم‌ترین نمایه‌های وجه سانتیمانتالیستی و رومانتیک طرفداران محیط‌زیست در ایران است.
عمده این گروه نگاه‌شان به مساله محیط‌زیست به‌شدت احساساتی است. طرفداران ایرانی محیط‌زیست هرگز حرف، نگاه و ایده تأثیرگذاری در حوزه‌های جدی مثل سیاست، اقتصاد و فرهنگ نداشته‌اند، اما تا دلتان بخواهد سوز و گداز می‌کنند برای هر بوته‌ای که جایی قطع شود یا جانوری که به هر دلیل کشته شود.
به این‌گونه طرفداران محیط‌زیست در جهان «مخالفان خورده‌شدن آهوها توسط شیرها» گفته میشود. یعنی آنها آن‌قدر قلب رقیقی دارند که نمی‌توانند دریده‌شدن یک آهو توسط یک شیر را تحمل کنند و اگر شرایط لازم را داشته باشند، در صورت مشاهده چنین وضعیتی تلاش خواهند کرد آهو را از پنجه شیر نجات دهند. آنها اما هرگز به این نکته توجه نمی‌کنند که شیر نمی‌تواند برای ناهارش پیتزا سفارش بدهد! خوردن آهو حق طبیعی و منطقی جناب شیر است.
اچند سالی است که یکی از مهم‌ترین دل‌مشغولی‌های طرفداران محیط‌زیست در اسفند و فروردین، نجات این ماهی‌ها شده‌است. در این‌باره به 2 راهکار رسیده‌اند: نخست این‌که مردم عجالتا از داشتن ماهی در سفره هفت‌سین منصرف شده و عطای این یک سنت را از میان ده‌ها سنت نوروزی به لقایش ببخشند. دیگر این‌که، بعد از نو شدن سال، ماهی‌ها را رها کنیم در حوضچه‌های پارک‌ها تا تنها نباشند و بیشتر عمر کننن در این‌باره می‌توان پرسید از نظر حق برخورداری از حیات آیا فرقی هست میان ماهی قرمز و ماهی قزل‌آلا؟ چرا برای یکی دو ماهی سرخ که هر خانواده ایرانی فقط در نوروز خریداری می‌کند، این‌قدر حساسیت وجود دارد اما برای ده‌ها قزل‌آلا یا ماهی دیگری که در طول سال در تابه‌های هر خانه سرخ میشود، دلسوزی نمی‌کند؟
از [مساله مخالفت عده ای با سبزه سفره هفت سین] بامزه‌تر ماجرای ماهی سرخ سفره‌های هفت‌سین است! کل ماهی‌های قرمزی که به سر سفره هفت سین ایرانیان می‌آید، چیزی کمتر از 4 درصد از مجموع ماهی‌های زینتی است که در ایران تولید میشود ماهی_قرمز یک گونه در معرض خطر انقراض هم نیست و به راحتی می‌توان آن را مراقبت کرده و سال‌ها زنده نگه داشت اما کسی پرِ خاطرش نیست که فقط سدسازی منجر به نابودی 30 درصد از کل گونه‌های آب شیرین شده و سالانه میلیاردها قطعه ماهی یا در رودخانه‌های پایین دست سدها و یا در اثر آلودگی خلیج فارس و دریای خزر می‌میرند. یعنی حتی اگر فرض کنیم که همه 40 میلیون قطعه ماهی قرمز سر سفره هفت سین ایرانیان می‌میرند که نمی‌میرند، این رقم یک صدهزارم ماهی‌هایی نیست
۶.۰k
۲۸ اسفند ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.