🌸

🌸
مردها مظلوم ترین جنس آفریده خدایند , شاید شما توی دلتان،
بلند بلند بخندید و بگویید: جوک میگویی؟ یا مثلا بگویید
مردها؟
مظلوم؟
این هم از آن حرفهاست!

اما راستش این است که مردها، پشت نقاب غرور و منم منم شان،
گاه کودکانی معصوم و بی پناهند، گاه عاشقانی نگون بخت، و گاه پیرمردی تنها توی پارک.

و من فکر میکنم که ته ته خوشبختی یک مردی، خنده ی زن و بچه اش است...

مردهارا سخت میشود شناخت، همه شان ته ریش ندارند،
همه شان فیتنس نیستند، اتفاقا بعضی شان کچل وبی قواره اند،
بعضی دندان های جلوییشان افتاده و بعضی ها کوتاه اند با یک گلوله شکم!
اما همین مردهای معمولی، وقتی شما دارید خرید میکنید، یا وقتی ارام برنامه اشپزی نگاه میکنید، یا موقع سرخ کردن بادمجان، یا حتی وقتی که با بی حوصلگی از یقه های چرکشان گلایه میکنید مشغول جنگ هستند، جنگ با مشغولیات ذهن خودشان، با راست و ریس کردن اجاره خانه، با چک سربرج،
با قسط فلان، با اینکه چطور کنار این همه مشکلات لبخند یادشان نرود، و تاریخ تولد و عقدو ازدواج و هزار چیز عجیب دیگر، که برای شما فرشته ها مهم است ،یا چطور یه گوشه ی ارام پیدا کنند، تا دردهایشان را در سطل تنهایی خودشان عق بزنند...

مردها موجودات مظلومی هستند، حواستان باشد، که اگر دلشان خوش یک استکان چای است، همیشه حاظر باشد، که تعریف کنید ازشان، حتی اگر شکمشان گنده و کله شان کچل باشد،
مردها، به محبت زنده اند، و نه هیچ چیز دیگر...

باقی قضایا فقط فکرهای زنانه است،
بریزیدشان دور وطور دیگری نگاه کنید، دنیا واقعا زیباست...