فروغ فرخزاد

ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻼ‌ﻣﻲ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ
ﺑﻪ ﺟﻮﻳﺒﺎﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺟﺎﺭﻱ ﺑﻮﺩ
ﺑﻪ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﻫﺎﻱ ﻃﻮﻳﻠﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺳﭙﻴﺪﺍﺭﻫﺎﻱ ﺑﺎﻍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﺍﺯ ﻓﺼﻞ ﻫﺎﻱ ﺧﺸﮏ ﮔﺬﺭ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﮐﻼ‌ﻏﺎﻥ
ﮐﻪ ﻋﻄﺮ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻴﺂﻭﺭﻧﺪ
ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﮑﺮﺩ
ﻭ ﺷﮑﻞ ﭘﻴﺮﻱ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ، ﮐﻪ ﺷﻬﻮﺕ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﻦ ، ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻠﺘﻬﺒﺶ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺗﺨﻤﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﺒﺰ ﻣﻲ ﺍﻧﺒﺎﺷﺖ - ﺳﻼ‌ﻣﻲ ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ
فروغ فرخزاد