ﻗﺎﯾﻘﯽ ﻫﺴﺖ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺳﺎﺣﻞ ﮐﻪ ﮐﻨﻮﻥ
ﺭﻓﺘﻦ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﻄﻠﺒﺪ
ﻭﺩﻝ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ
ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺝ ﺯﻧﺪ
ﭼﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ ﺳﺨﺖ
ﺑﻬﺘﺮﺍﺯﻣﺎﻧﺪﻥ ﻭ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩﻥ ﻫﺎﺳﺖ .
ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﺎﺭﻭﻳﻲ ... ﻗﺼﺪ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺎﺭﻭ ﻧﯿﺰ ﺑﺪﻝ ﺧﺴﺘﻪ ﯼ ﻣﺎ ...
ﺑﻬﺮ ﺭﻓﺘﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺖ
ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻫﺮﺁﻥ ﺳﺎﺣﻞ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﻭﻋﺸﻖ
ﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﻇﻠﻢ ﻭﺳﺘﻢ ﺟﺎﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻫﺮﮔﺰ .
ﺳﺎﺣﻞ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﯼ ﻋﺸﻖ ﮐﺠﺎﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﮕﺮﯾﺰﻡ
ﯾﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ
ﺍﺯﺳﮑﻮﻥ ﺩﻝ ﻭﺟﺎﻥ ﺑﺮﺧﯿﺰﻡ