عاشقانه

من آمده ام حالِ دلت خوب کنم یار
تا در عوضش جانِ خود آشوب کنم یار
گر دور شوم لحظه ای از "کافِ" کلامت
گل گونه یِ خُشکم همه مرطوب کنم یار
صد واژه بچینم ز گلِ باغِ وجودت
شعر و غزلم را به تو منسوب کنم یار
با عمقِ نگاهت برسم تا تهِ مستی
چشمانِ غزل وارِ تو مشروب کنم یار
صد قفل زنم بر لبِ خود تا تو بمانی
درویشم و سرمشقِ خود ایوب کنم یار
از دور نشینم به تمنایِ طلوعی
جانم به فدای تبِ محبوب کنم یار
دردانه بمانم به برت حضرتِ معشوق !
نامت همه جا باقی و زرکوب کنم یار
من آمده ام تا که دلم را ز برایت
پُر عشق در این محکمه مصلوب کنم یار.