مومیائی اجساد...🔻
مومیائی اجساد...🔻
🔸 طبیعی
🔸 مومیائی
🔸 شیمیایی
یکی از مسائلی که در محافل حفاری بسیار رایج است و تمام شما نیز چیزهائی در ارتباط با آن شنیده اید یا فیلمهای در ارتباط با آن دیده اید جسد مومیائی است.
ریشه مومیایی در مصر باستان است.
مردم ما به اشتباه فکرمیکنند در ایران هم به وفور یافت میشود. در صورتی که اینطور نیست.
🔸 در ایران تعداد کمی مومیائی وجود دارد که آن هم متعلق به دوران هخامنشیان است.
وقتی ایران مصر را شکست داد و آنجا را به کشور پهناور ایران ضمیمه کرد، دخترانی زیبا از درباریان مصر به ایران آورده شدند و با درباریان ایرانی وصلت کردند که هر کدام از این زنها که میمردند به رسم خودشان در ایران مومیائی میشدند.
هیچ پادشاه یا درباریان ایران ِ باستان در اینجا مومیائی نشدند.
ایرانیان تکنیکی داشتند بسیار پیشرفته تر از مصریان که به آن در اصطلاح امروز شیمیائی می گویند.
و جنازه کاملا ّ سالم میماند انگار که همین دیروزمرده است.
و پادشاهان و سرداران و درباریان ایرانی که مرده اند شیمیائی شدند.
در زمانهای قدیم ایرانیان باستان خاک شناسانی داشتند که از تبحر و علم بالائی برخوردار بودند و خاکهای مناطق مختلف را بررسی میکردند.
همه ما میدانیم که وقتی کسی از دنیا میرود و او را به خاک میسپارند بعد از چند روز چیزی از بدن آن شخص باقی نمی ماند جز استخوان و به اصطلاح امروزی میگوئیم تجزیه شد.
تجزیه شدن کاری است که موجودات در خاک انجام میدهند مثل مورچه یا هر جاندار دیگر که گوشت و کلیه اعضای داخلی انسان را میخورد.
خاک شناسان ایران باستان توانسته بودند خاکهائی را پیدا کنند که به هیچ عنوان موجودات به آن خاکها نزدیک نشوند و به خاطر نوع و جنس خاک از گزند کلیه جانوران در امان باشد.
وقتی شخصی را در جائی به خاک می سپردند که خاک آن از این نوع خاص بود، بدن افراد به هیچ عنوان تجزیه نمی شد و برای همیشه سالم می ماند که این تکنیک خود نوعی سالم نگه داشتن اجساد بود.
اگه رفتید جائی حفاری و قبری را شکافتید و به یک چنین مسئله ای برخوردید نه بترسید نه فکر کنید که حتماّ باید به بار برسید.
چون احتمالاوقتی قبر بغل ان را نیز بشکافید به همچین مسئله ای بر می خورید و این به خاطر خاک آن منطقه می باشد.
چه بسیار هستند خاک هائی که ظرف چند روز جسد را تجزیه میکنند وخاکهائی که سالها زمان می برد تا یک جسد کاملا تجزیه شود و خاکهائی که دانشمندان باستانی ما کشف کردند که جنازه در آن به هیچ عنوان تجزیه نمیشود.
و مثل روز اول سالم میماند.
کلاّ سه کشور در دنیا اجساد را مومیائی میکردند...🔻
۱- مصر باستان که خود به دو صورت این کار را انجام میداد.
2- هند که البته جزئی از ایران بود.
3- ایران که در این کار توفیقی کسب نکرد و موفق نشد.
در مصر باستان به دو صورت اجساد را مومیائی میکردن...🔻
طبقه مرفه و طبقه متوسط...
🔸 طبقه متوسط را شکمشان را باز میکردند و توی آن را خالی میکردندو در سر سوراخی درست میکردند و مغز را از آن در می آوردند و جسد را مومیائی میکردند.
🔸 طبقه اشراف و پول دار به این صورت بود که کلیه اعضای داخلی بدن را از معقد در میآوردند و مغز را از بینی و بعد جنازه را شش ماه در آب نمک می گذاشتند و چربی های آن را کاملا آب می کردند و سپس جسد رامومیائی میکردند.
لازم به ذکر هست در کنار اجساد مومیائی مصری کنیزان و نوکران و سگ و گربه خانگی و هر چیزی که صاحب جسد به آن تعلق خاطری داشت را با جسد مومیائی ودفن میکردند که در زندگی پس از مرگ مشکلی نداشته باشد.
هندی ها نیز اجساد را مومیائی میکردند ولی به دلیل مصرف ادویه فراوان در هند اجساد مومیائی شده کیفیت مطلوبی ندارند.
در ایران به علت نبودن آن نمک خاص و گیاهان خاص برای مومیائی کردن اجساد موفقیتی حاصل نشد و ایرانیان به تکنیک شیمیائی کردن اجساد پرداختند که اجساد بسیار سالم تر از مومیائی میماند.
وقتی یک جسد را شیمیائی می کنند سالها مو و ناخن های دست و پا رشد میکنند تا به نقطۀ ایست رشد برسند.
شیمیائی کردن اجساد...🔻
به این روش بود که در آن زمان ایرانیان باستان رادیواکتیو را شناخته بودند.
با استفاده از سنگ رادیو اکتیو که آن را به صورت پودر در می آوردند و روی جسد می پاشیدند.
و جیوۀ سرخی که دانشمندان آن زمان توانسته بودند تولید کنند به شیمیائی کردن اجساد می پرداختند .
🔸 طبیعی
🔸 مومیائی
🔸 شیمیایی
یکی از مسائلی که در محافل حفاری بسیار رایج است و تمام شما نیز چیزهائی در ارتباط با آن شنیده اید یا فیلمهای در ارتباط با آن دیده اید جسد مومیائی است.
ریشه مومیایی در مصر باستان است.
مردم ما به اشتباه فکرمیکنند در ایران هم به وفور یافت میشود. در صورتی که اینطور نیست.
🔸 در ایران تعداد کمی مومیائی وجود دارد که آن هم متعلق به دوران هخامنشیان است.
وقتی ایران مصر را شکست داد و آنجا را به کشور پهناور ایران ضمیمه کرد، دخترانی زیبا از درباریان مصر به ایران آورده شدند و با درباریان ایرانی وصلت کردند که هر کدام از این زنها که میمردند به رسم خودشان در ایران مومیائی میشدند.
هیچ پادشاه یا درباریان ایران ِ باستان در اینجا مومیائی نشدند.
ایرانیان تکنیکی داشتند بسیار پیشرفته تر از مصریان که به آن در اصطلاح امروز شیمیائی می گویند.
و جنازه کاملا ّ سالم میماند انگار که همین دیروزمرده است.
و پادشاهان و سرداران و درباریان ایرانی که مرده اند شیمیائی شدند.
در زمانهای قدیم ایرانیان باستان خاک شناسانی داشتند که از تبحر و علم بالائی برخوردار بودند و خاکهای مناطق مختلف را بررسی میکردند.
همه ما میدانیم که وقتی کسی از دنیا میرود و او را به خاک میسپارند بعد از چند روز چیزی از بدن آن شخص باقی نمی ماند جز استخوان و به اصطلاح امروزی میگوئیم تجزیه شد.
تجزیه شدن کاری است که موجودات در خاک انجام میدهند مثل مورچه یا هر جاندار دیگر که گوشت و کلیه اعضای داخلی انسان را میخورد.
خاک شناسان ایران باستان توانسته بودند خاکهائی را پیدا کنند که به هیچ عنوان موجودات به آن خاکها نزدیک نشوند و به خاطر نوع و جنس خاک از گزند کلیه جانوران در امان باشد.
وقتی شخصی را در جائی به خاک می سپردند که خاک آن از این نوع خاص بود، بدن افراد به هیچ عنوان تجزیه نمی شد و برای همیشه سالم می ماند که این تکنیک خود نوعی سالم نگه داشتن اجساد بود.
اگه رفتید جائی حفاری و قبری را شکافتید و به یک چنین مسئله ای برخوردید نه بترسید نه فکر کنید که حتماّ باید به بار برسید.
چون احتمالاوقتی قبر بغل ان را نیز بشکافید به همچین مسئله ای بر می خورید و این به خاطر خاک آن منطقه می باشد.
چه بسیار هستند خاک هائی که ظرف چند روز جسد را تجزیه میکنند وخاکهائی که سالها زمان می برد تا یک جسد کاملا تجزیه شود و خاکهائی که دانشمندان باستانی ما کشف کردند که جنازه در آن به هیچ عنوان تجزیه نمیشود.
و مثل روز اول سالم میماند.
کلاّ سه کشور در دنیا اجساد را مومیائی میکردند...🔻
۱- مصر باستان که خود به دو صورت این کار را انجام میداد.
2- هند که البته جزئی از ایران بود.
3- ایران که در این کار توفیقی کسب نکرد و موفق نشد.
در مصر باستان به دو صورت اجساد را مومیائی میکردن...🔻
طبقه مرفه و طبقه متوسط...
🔸 طبقه متوسط را شکمشان را باز میکردند و توی آن را خالی میکردندو در سر سوراخی درست میکردند و مغز را از آن در می آوردند و جسد را مومیائی میکردند.
🔸 طبقه اشراف و پول دار به این صورت بود که کلیه اعضای داخلی بدن را از معقد در میآوردند و مغز را از بینی و بعد جنازه را شش ماه در آب نمک می گذاشتند و چربی های آن را کاملا آب می کردند و سپس جسد رامومیائی میکردند.
لازم به ذکر هست در کنار اجساد مومیائی مصری کنیزان و نوکران و سگ و گربه خانگی و هر چیزی که صاحب جسد به آن تعلق خاطری داشت را با جسد مومیائی ودفن میکردند که در زندگی پس از مرگ مشکلی نداشته باشد.
هندی ها نیز اجساد را مومیائی میکردند ولی به دلیل مصرف ادویه فراوان در هند اجساد مومیائی شده کیفیت مطلوبی ندارند.
در ایران به علت نبودن آن نمک خاص و گیاهان خاص برای مومیائی کردن اجساد موفقیتی حاصل نشد و ایرانیان به تکنیک شیمیائی کردن اجساد پرداختند که اجساد بسیار سالم تر از مومیائی میماند.
وقتی یک جسد را شیمیائی می کنند سالها مو و ناخن های دست و پا رشد میکنند تا به نقطۀ ایست رشد برسند.
شیمیائی کردن اجساد...🔻
به این روش بود که در آن زمان ایرانیان باستان رادیواکتیو را شناخته بودند.
با استفاده از سنگ رادیو اکتیو که آن را به صورت پودر در می آوردند و روی جسد می پاشیدند.
و جیوۀ سرخی که دانشمندان آن زمان توانسته بودند تولید کنند به شیمیائی کردن اجساد می پرداختند .
۱۱.۷k
۰۸ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.