برای دَرکِ گیسویت،دلم را شانه کُن امشب

برای دَرکِ گیسویت،دلم را شانه کُن امشب
خودت ویرانه اش کردی،درونش خانه کُن امشب

من این آوارعشقت را،به جان و دل خریدارم
چه بازاری شده کویت،بها رندانه کُن امشب

نَه دیگرفصل انگوراست،نَه دیگرنوبت مستی
تو فکری بر خماریِ،دلِ پیمانه کُن امشب

ورق می زد نگاه تو،کتاب سینه من را
بیا هرصفحه اش راتو،چو صدافسانه کُن امشب

یکی می گفت بگذشته،اگر دوران مجنونی
به یاد روزگار عشق،مرا دیوانه کُن امشب

دل صدها صدف چاک است،نباشدجز تومروارید
بیا با ردپاهایت،شن ی دردانه کُن امشب

شکستم،سوختم،غرقم،ولی هستم به یاد تو
مرا از حصرِهرپیله،خودت پروانه کُن امشب.


@,,,,D