بعضی آدمها؛

بعضی آدمها؛
انگار چوب اند…
تا عصبانی می‌شوند،
آتش می‌گیرند،
و همه جا را دودآلود می‌کنند ،
همه جا را تیره و تار می‌کنند ،
اشک آدم را جاری می کنند...

ولی بعضی‌ها این طور نیستند ؛
مثل عــود اند...
وقتی یک حرف میزنی که ناراحت می‌شوند،
آتش می‌گیرند،
ولی بوی جوانمردی و انصاف می‌دهند ،
و هرگز نامردی نمی‌کنند ...

این است که می گویند:
هر کس را میخواهی بشناسی،
در وقت عصبانیت،
در وقت خشم بشناس.