بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
مشکل کار اینجاست که نوع ما مسلمانان نه به اهمیّت، جایگاه و نقش نماز پی برده ایم و نه حجاب. معمولاً هر دو را فقط به صورت یک تکلیف انجام میدهیم، تازه اگر عادت نشده باشد. چرا که هم نماز ممکن است عادت شده باشد و هم حجاب. از این رو شاهدیم که گاه تکلیف به نظر مان شاقّ میرسد. لذا برخی با کراهت انجام میدهند، برخی با اهمال انجام می دهند، برخی حتی خودشان نیز برای آن چه انجام میدهند ارزشی قائل نیستند تا انتظار داشته باشند خداوند منّان ارزشی قائل شود.
نماز : اگر چه نماز یومیّه یک تکلیف است، اما لابد حکمت، آثار و تبعات خود را دارد که از سوی حکیم تکلیف شده است و از آنجا که خداوند متعال غنی محض است و نیازی ندارد، معلوم میشود که انسان برای رشد، تکامل و قرب الیالله به این نماز نیازمند است. لذا فرمود: نماز ستون دین است و فرمود: نماز معراج مؤمن است و فرمود: نماز از فحشا و منکر باز میدارد، نماز گفتگو و راز و نیاز بنده با پروردگار خویش است و حضور در محضر و نماز : عالم محضر خداست، جایی نیست که خالی از خدا باشد، پس بنده همیشه در محضر خدای خویش است، اما به هنگام نماز متفاوت است، چرا که مخلوق در مقابل خالق - مألوه در مقابل إله - عاشق در مقابل معشوق -محبّ در مقابل محبوب و خلاصه عبد در مقابل معبود میایستد تا باو راز و نیاز کند.
وقتی حضرت موسی (ع) با اهل و عیالش در دشت و بیابان میرفت و شبانه از دور آتشی دید و به آنها گفت: همین جا بمانید، من آتشی میبینم، بروم ببینم چه خبر است. و خلاصه نزدیک شد، به ناگاه بر او وحیای آمد که فرازهای آن بسیار قابل توجه است:
ابتدا فرمود: ای موسی! من پرودرگار تو هستم، من تو را انتخاب کردم، نعلین خود را در بیاور که در وادی مقدسی قرار گرفته ای.
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ - پس چون بدان رسید ندا داده شدكه اى موسى (11)
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى - این منم پروردگار تو، پاى پوش خویش بیرون آور كه تو در وادى مقدس طوى هستی.(12)
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ - و من تو را برگزيدهام پس بدانچه وحى مىشود گوش فرا ده (13)
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي - منم من خدايى كه جز من خدايى نيست پس مرا پرستش كن و به ياد من نماز برپا دار.(14)(سوره طه آیه 11 تا 14)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
مشکل کار اینجاست که نوع ما مسلمانان نه به اهمیّت، جایگاه و نقش نماز پی برده ایم و نه حجاب. معمولاً هر دو را فقط به صورت یک تکلیف انجام میدهیم، تازه اگر عادت نشده باشد. چرا که هم نماز ممکن است عادت شده باشد و هم حجاب. از این رو شاهدیم که گاه تکلیف به نظر مان شاقّ میرسد. لذا برخی با کراهت انجام میدهند، برخی با اهمال انجام می دهند، برخی حتی خودشان نیز برای آن چه انجام میدهند ارزشی قائل نیستند تا انتظار داشته باشند خداوند منّان ارزشی قائل شود.
نماز : اگر چه نماز یومیّه یک تکلیف است، اما لابد حکمت، آثار و تبعات خود را دارد که از سوی حکیم تکلیف شده است و از آنجا که خداوند متعال غنی محض است و نیازی ندارد، معلوم میشود که انسان برای رشد، تکامل و قرب الیالله به این نماز نیازمند است. لذا فرمود: نماز ستون دین است و فرمود: نماز معراج مؤمن است و فرمود: نماز از فحشا و منکر باز میدارد، نماز گفتگو و راز و نیاز بنده با پروردگار خویش است و حضور در محضر و نماز : عالم محضر خداست، جایی نیست که خالی از خدا باشد، پس بنده همیشه در محضر خدای خویش است، اما به هنگام نماز متفاوت است، چرا که مخلوق در مقابل خالق - مألوه در مقابل إله - عاشق در مقابل معشوق -محبّ در مقابل محبوب و خلاصه عبد در مقابل معبود میایستد تا باو راز و نیاز کند.
وقتی حضرت موسی (ع) با اهل و عیالش در دشت و بیابان میرفت و شبانه از دور آتشی دید و به آنها گفت: همین جا بمانید، من آتشی میبینم، بروم ببینم چه خبر است. و خلاصه نزدیک شد، به ناگاه بر او وحیای آمد که فرازهای آن بسیار قابل توجه است:
ابتدا فرمود: ای موسی! من پرودرگار تو هستم، من تو را انتخاب کردم، نعلین خود را در بیاور که در وادی مقدسی قرار گرفته ای.
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ - پس چون بدان رسید ندا داده شدكه اى موسى (11)
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى - این منم پروردگار تو، پاى پوش خویش بیرون آور كه تو در وادى مقدس طوى هستی.(12)
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ - و من تو را برگزيدهام پس بدانچه وحى مىشود گوش فرا ده (13)
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي - منم من خدايى كه جز من خدايى نيست پس مرا پرستش كن و به ياد من نماز برپا دار.(14)(سوره طه آیه 11 تا 14)(ادامه دارد...)
- ۵۲۶
- ۰۴ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط