نامه بسیج دانشجویی دانشگاههای تهران به روحانی چرا از پا
نامه بسیج دانشجویی دانشگاههای تهران به روحانی: چرا از پاسخگویی به انتقادات دانشجویان شانه خالی می کنید؟
بسیج دانشجویی ۶ دانشگاه تهران خطاب به رئیس جمهور تاکید کرد: شما هیچگاه میدانی برای دانشجویان منتقد برای تبیین نظراتشان فراهم نکردید، برخوردهای بیادبانه دولت شما از خاطر دانشجویان نخواهد رفت. بسیج دانشجویی ۶ دانشگاه تهران ظی نامه ای به رئیس جمهور به بی توجهی دلت یازدهم به انتقاد دانشجویان اعتراض کردند. متن این نامه به شرح زیر است: «جنبش دانشجویی در کشور ما در تاریخ ثبتشده و شناختهشده خود، همیشه ضد استکبار، ضد سلطه، ضد استبداد، ضد اختناق و بهشدتعدالتخواه بوده است.» (مقام معظم رهبری ۲۴/۹/۱۳۸۷) جناب حجتالاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی؛ ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران؛ سلامعلیکم؛ از ابتدای ایجاد نظام اسلامی تاکنون، دانشجویان به عنوان نخبگان جامعه همواره نقش فعال و ارزشمند خود را با شناخت عالمانه آسیبها و گوشزد کردن آن به مسئولان و البته ورود در عرصههای مختلف ایفا کردهاند و همواره بهعنوان مؤذن جامعه شناختهشدهاند، این قشر فرهیخته دائماً در تلاش بوده تا ارزشهای انقلابی را در خود زنده نگهداشته و این آرمانها را به مسئولین تذکر دهد. طبیعتا ً بیاعتنایی به مطالبات جوانان انقلابی و بسیجی، بیاعتنایی به ارزشها، آرمانها و افرادی است که ازسر دلسوزی به بیان نقطه نظرات خود میپردازند. جناب آقای روحانی! بیتوجهیهای مکرر شما در شنیده شدن مطالبات جوانان دانشجوی بسیجی، ما را بر این داشت که در نامهای گلایه و شکایت خود را پیرامون این مسئله به شما ابراز داریم. آقای رئیسجمهور؛ شما بهتر از هر کس دیگری به یاد دارید که در روز تنفیذ حکم ریاست جمهوریتان از استبداد رأی و بستن دهان منتقدان به درگاه خدا پناه بردید؛ حال امروز شما و دولتتان را چه شده است که انتقاد عدهای دانشجوی دلسوز و علاقهمند به نظام که هدفی جز عزت و سرافرازی انقلاب ندارند را برنمیتابید. شاید لازم باشد به شما یادآوری کنیم که رهبر معظم انقلاب بارها مسئولین را به شنیدن حرف منتقدین توصیه کردهاند و فرمودهاند: «به مسئولان کشور- در سه قوه- این را تأکید میکنم که آنها هم باید با منتقدین خود و با کسانی که از آنها انتقاد میکنند رفتار مناسبی داشته باشند، آنها را تحقیر نکنند، به آنها اهانت نکنند؛ تحقیر مخالفان از سوی مسئولان، خلاف تدبیر و خلاف حکمت است» (۱/۱/۱۳۹۴) شما و دولت تدبیرتان بارها دم از آزادی بیان و اعتدال در رفتار زدهاید؛ اما آنچه خود در عمل نشان دادهاید به وضوح خلاف این بوده است. سانسور خبری و برخوردهای امنیتی شدید دولت شما با منتقدین، عرصه را به نحوی تنگ کرده که موجب شده خفقان شدیدی جامعه دانشجویی را فراگیرد. خفقانی که در آن انتظار میرود هیچ صدای منتقدی به گوش نرسد و حتی ذهنهای پرسشگر هم خود را به تغافل وادارند تا مبادا ذرهای به دلباختگان به مذاکرات برنخورد. آقای روحانی؛ آیا شعار اعتدال شما حکم میکند که منتقدان مذاکرات هستهای را عدهای بیسواد بنامید و آنها را به رفتن به جهنم بخوانید؟ چرا اجازهی صحبت آزادانه به منتقدان جریان مذاکرات هستهای که خود از دلسوزان انقلاب و ایران اسلامی هستند را نمیدهید؟ رهبر معظم انقلاب امسال را سال همدلی و همزبانی دولت و ملت خواندند و شما هم بارها از این شعار ابراز حمایت کردهاید، حال جای این پرسش باقی است که آیا معنای همدلی و همزبانی، بستن دهان منتقدین و برخورد با مطالبات آنها است؟ شاید لازم باشد بار دیگر قسمتی از فرمایشات مقام معظم رهبری را به شما یادآوری کنیم که: «الآن فرصت خوبی است برای همدلی؛ یک عدهای مخالفاند، یک عدهای اعتراض دارند؛ خیلی خب، مسئولین ما که مردمان صادقی هستند، مردمان علاقهمند به منافع ملیاند، بسیار خب، یک جمعی از مخالفین را- از آن افرادی را که شاخصاند- دعوت کنند، حرفهای آنها را بشنوند؛ ایبسا در حرفهای آنها یک نکتهای باشد که این نکته را اگر رعایت کنند، کارشان بهتر پیش برود؛ اگر چنانچه نکتهای هم نبود، آنها را قانع کنند؛ این میشود همدلی؛ این میشود یکسانسازی دلها و احساسها، و بهتبع آن عملها» (۲۰/۱/۱۳۹۴) اکنون سؤال ما این است که بعد از گذشت بیش از یک ماه از این فرمایش مقام معظم رهبری چه اقدام جدی و غیر نمایشیای برای شنیدن حرف منتقدین انجام دادهاید؟ آقای رئیسجمهور؛ امروز همهی ما شاهد آن هستیم که شما نهتنها اقدام مفیدی برای تحقق این مطالبه انجام ندادید که با برخوردهای نامناسب به سرکوب منتقدان پرداختید. شما هیچگاه میدانی برای دانشجویان منتقد در جهت تبیین نظراتشان فراهم نکردید. گویی جای کارگزار و کارفرما عوضشده و مسئولان دولت شما خود را کاملاً مستغنی از
بسیج دانشجویی ۶ دانشگاه تهران خطاب به رئیس جمهور تاکید کرد: شما هیچگاه میدانی برای دانشجویان منتقد برای تبیین نظراتشان فراهم نکردید، برخوردهای بیادبانه دولت شما از خاطر دانشجویان نخواهد رفت. بسیج دانشجویی ۶ دانشگاه تهران ظی نامه ای به رئیس جمهور به بی توجهی دلت یازدهم به انتقاد دانشجویان اعتراض کردند. متن این نامه به شرح زیر است: «جنبش دانشجویی در کشور ما در تاریخ ثبتشده و شناختهشده خود، همیشه ضد استکبار، ضد سلطه، ضد استبداد، ضد اختناق و بهشدتعدالتخواه بوده است.» (مقام معظم رهبری ۲۴/۹/۱۳۸۷) جناب حجتالاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی؛ ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران؛ سلامعلیکم؛ از ابتدای ایجاد نظام اسلامی تاکنون، دانشجویان به عنوان نخبگان جامعه همواره نقش فعال و ارزشمند خود را با شناخت عالمانه آسیبها و گوشزد کردن آن به مسئولان و البته ورود در عرصههای مختلف ایفا کردهاند و همواره بهعنوان مؤذن جامعه شناختهشدهاند، این قشر فرهیخته دائماً در تلاش بوده تا ارزشهای انقلابی را در خود زنده نگهداشته و این آرمانها را به مسئولین تذکر دهد. طبیعتا ً بیاعتنایی به مطالبات جوانان انقلابی و بسیجی، بیاعتنایی به ارزشها، آرمانها و افرادی است که ازسر دلسوزی به بیان نقطه نظرات خود میپردازند. جناب آقای روحانی! بیتوجهیهای مکرر شما در شنیده شدن مطالبات جوانان دانشجوی بسیجی، ما را بر این داشت که در نامهای گلایه و شکایت خود را پیرامون این مسئله به شما ابراز داریم. آقای رئیسجمهور؛ شما بهتر از هر کس دیگری به یاد دارید که در روز تنفیذ حکم ریاست جمهوریتان از استبداد رأی و بستن دهان منتقدان به درگاه خدا پناه بردید؛ حال امروز شما و دولتتان را چه شده است که انتقاد عدهای دانشجوی دلسوز و علاقهمند به نظام که هدفی جز عزت و سرافرازی انقلاب ندارند را برنمیتابید. شاید لازم باشد به شما یادآوری کنیم که رهبر معظم انقلاب بارها مسئولین را به شنیدن حرف منتقدین توصیه کردهاند و فرمودهاند: «به مسئولان کشور- در سه قوه- این را تأکید میکنم که آنها هم باید با منتقدین خود و با کسانی که از آنها انتقاد میکنند رفتار مناسبی داشته باشند، آنها را تحقیر نکنند، به آنها اهانت نکنند؛ تحقیر مخالفان از سوی مسئولان، خلاف تدبیر و خلاف حکمت است» (۱/۱/۱۳۹۴) شما و دولت تدبیرتان بارها دم از آزادی بیان و اعتدال در رفتار زدهاید؛ اما آنچه خود در عمل نشان دادهاید به وضوح خلاف این بوده است. سانسور خبری و برخوردهای امنیتی شدید دولت شما با منتقدین، عرصه را به نحوی تنگ کرده که موجب شده خفقان شدیدی جامعه دانشجویی را فراگیرد. خفقانی که در آن انتظار میرود هیچ صدای منتقدی به گوش نرسد و حتی ذهنهای پرسشگر هم خود را به تغافل وادارند تا مبادا ذرهای به دلباختگان به مذاکرات برنخورد. آقای روحانی؛ آیا شعار اعتدال شما حکم میکند که منتقدان مذاکرات هستهای را عدهای بیسواد بنامید و آنها را به رفتن به جهنم بخوانید؟ چرا اجازهی صحبت آزادانه به منتقدان جریان مذاکرات هستهای که خود از دلسوزان انقلاب و ایران اسلامی هستند را نمیدهید؟ رهبر معظم انقلاب امسال را سال همدلی و همزبانی دولت و ملت خواندند و شما هم بارها از این شعار ابراز حمایت کردهاید، حال جای این پرسش باقی است که آیا معنای همدلی و همزبانی، بستن دهان منتقدین و برخورد با مطالبات آنها است؟ شاید لازم باشد بار دیگر قسمتی از فرمایشات مقام معظم رهبری را به شما یادآوری کنیم که: «الآن فرصت خوبی است برای همدلی؛ یک عدهای مخالفاند، یک عدهای اعتراض دارند؛ خیلی خب، مسئولین ما که مردمان صادقی هستند، مردمان علاقهمند به منافع ملیاند، بسیار خب، یک جمعی از مخالفین را- از آن افرادی را که شاخصاند- دعوت کنند، حرفهای آنها را بشنوند؛ ایبسا در حرفهای آنها یک نکتهای باشد که این نکته را اگر رعایت کنند، کارشان بهتر پیش برود؛ اگر چنانچه نکتهای هم نبود، آنها را قانع کنند؛ این میشود همدلی؛ این میشود یکسانسازی دلها و احساسها، و بهتبع آن عملها» (۲۰/۱/۱۳۹۴) اکنون سؤال ما این است که بعد از گذشت بیش از یک ماه از این فرمایش مقام معظم رهبری چه اقدام جدی و غیر نمایشیای برای شنیدن حرف منتقدین انجام دادهاید؟ آقای رئیسجمهور؛ امروز همهی ما شاهد آن هستیم که شما نهتنها اقدام مفیدی برای تحقق این مطالبه انجام ندادید که با برخوردهای نامناسب به سرکوب منتقدان پرداختید. شما هیچگاه میدانی برای دانشجویان منتقد در جهت تبیین نظراتشان فراهم نکردید. گویی جای کارگزار و کارفرما عوضشده و مسئولان دولت شما خود را کاملاً مستغنی از
- ۶.۰k
- ۰۵ خرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط