تا حالا به اوج نا امیدی رسیدی؟...

تا حالا شده به اوج نا امیدی رسیدی؟
اونجاش که دیگه از زمین و زمان شکایت داری و همه رو مقصر میدونی.
خشم و غمت باهم آمیخته میشن و یه حس شکست نا پذیر از نفرت رو به پدید میارن. او وقت، همه رو مقصر مشکلاتت میدونی کم کم تک تک حرف های منفیی که اطرافیانت بهت زدن تو ذهنت مرور میشه و حس تنفرت بیشتر و بیشتر میشه، اونی که دوسش داشتی تو نظرت سیاه میشه، رد معذرت خواهی هاش پاک میشه و فقط کاری که باهات کرده به  یادت میمونه،
یه چرخه بی انتها، که تو رو میتونی تا پیا مرگ بکشه.....