@

@
در مرحله ی سه هستید یا چهار؟
بعضی وقت ها با خودمان فکر می کنم بالاخره چه می شود؟
این جوان تا کی بیکاری را تحمل می کند؟
این دختر خانم تا کی بدون عشق واقعی روزها را سپری می کند؟
همه شاید در اطرافمان از هر دو مدلش داریم.
پسرهایی که در یک لوپ خسته و گیج کننده زندگی می کنند. کار ندارم، کار نیست. با این اوضاع نمی توانم ازدواج کنم. گاهی دست به کار می شود و با نشدن ها خسته. دلش می خواهد ازدواج کند، خانواده داشته باشد.از نگاه ها و حرف های دیگران متنفرشده
بعضی هایشان هم سر یک کار هستند ولی درآمدشان کم است. سریع آن را ضدربدر دوازده می کنند بعد ضدربدر ده یا بیست یا سی. بعد می بینند نمی شود ماشین مورد علاقه ویا خانه خرید. اصلا چه جوری ازدواج کنم؟ عروسی، خرج ، خانه
دخترهایمان هم اوضاعشان بهتر نیست. بعضی هایشان خانه نشین هستند. بعضی ها هم یک کارمندی و یا بیزنسی دست و پا کرده اند. اما گاهی سردشان می شود. مرد زندگیشان نیست. تکیه گاهشان نیست. دوست پسر که نشد زندگی. ازنگاه اطرافیان، از حرف اطرافیان خسته شده اند
شاید آن ها هم مثل همین حرف را با خودشان زمزمه می کنند.
آخرش چه می شود؟
پدر یا مادری که در خلوت اشک می ریزد. هر پدر و مادری دوست دارد عروسی و خوشبختی فرزندش را ببیند. چند سال است پسرم .... چند سال است دخترم.... اشک هایش را پاک می کند، لبخندی تحویل فرزندش می دهد. مادر جان غصه نخور تا وقتی زنده ام پیش خودم باش
این که چه کسی مقصر است، بی لیاقتی و یا عدم مدیریت یا هر چیزی الان دردی دوا نمی شود.....
باید فکری به حال مردممان کرد....
#مردم_خسته_اند
#نیازمند_توجه ....
WWW.MOLINA.IR